امروز و حس و حالش

صبح شده، باید برم باشگاه، ساعت رو میبینم و میفهمم دیرم شده… باشگاه نمیرم و خودمو می‌رسونم به کارایی که چشم‌انتظارمن… کیک‌ها رو چک می‌کنم، نکنه یکی جا مونده، نکنه اونی که گفت سفارشم بمونه برای هفته بعد منظورش همین پنج‌شنبه بود؟ و استرس‌های بیخودی که همیشه همراهمه… یه دکتر باید برم، استرس بی‌جا داشتن طبیعی نیست. 

از شب به خودم گفته بودم فردا روروزه می‌گیرم، رغائب رو از وقتی شناختم که فرزاد حسنی تو برنامه‌ش ازش حرف زد، هنوز از روزه بودن و نماز خوندن لذت می‌برم، کاش این لذت همیشگی باشه… 

* من و پسر هنوز به هم نامحرمیم، اینو می‌نویسم چون یک بار کسی ازم پرسید، و اینو می‌نویسم چون شاید چند سال دیگه زنده بودم و اینجا رو خوندن، بدونم از کی به هم محرم شدیم:)

* خیلی اتفاقی یکی از فامیلامون با پسر آشنا بود و وقتی فهمید باهاش نامزد کردم فکر می‌کنین چی گفت؟:)) به برادرم گفت ولی خواهرت خیلی زرنگه بهش نمیادا خوب کسی رو انتخاب کرد!(یجورایی اینجوری به نظرش اومده که من شکار زدم) چرا؟ نمی‌دونم…

پسر پولداره؟ نه… خانواده‌ش پولدارن؟ نه قشر متوسط هستن

خوش‌قیافه‌ست؟ معمولیه حتی کچله!! گرچه من از کچلی خوشم میاد ولی میدونم طبیعتاً امتیاز حساب نمیشه کچلی:)) خیلی دوست داشتم ببینمش و ازش بپرسم چرا فکر کرده من زرنگ بودم و چی دیده ازش که اینجور مطمئنه خوش به حالم شده

* چند ماه بیشتر به تاریخی که قرار بود جشن بگیریم نمونده و من تنبل هنوز نه خریدی کردم و نه باغی تالاری چیزی انتخاب کردم، پسر هم که بر خلاف من دوست داره کارا رو زود انجام بده و پرونده‌ش بسته شه… خلاصه از دستم شاکیه حسابی ولی به زبون اینو نمیگه… 

خیلی سخته جشن گرفتن برای خونواده‌ای که این همه فرق دارن، یه گروه مذهبی و یه گروه خیلی غیرمذهبی:)) تنها گزینه‌ای که به ذهنم رسیده اینه که بیخیال عروسی شیم و یه جشن عقد کوچیک داشته باشیم، یه چیز مشابه کاری که خواهرم کرد. کاش رشتی بودین و میتونستین بهم پیشنهاد بدین چی کار کنم:(