گروه دال و رازى در دل...

من جمعه روز کاریمه، با اینکه خیلى مى خواستم برم کنسرتشون(بنا به دلایلى!) نشد. اگر رشتى هستید برید خب، جاى منم بهتون خوش بگذره لطفاً

و اینکه بچه ها، بچه ها، من کشف کردم وبلاگ قدیمى دیگه م که خیلى هم آبرومندتر از این بود توسط یکى از کتاب فروش هاى شهرمون خونده میشده، خلاصه اینکه یه جوریم شده... آهاى جماعت وبلاگ نویس، روزانه نویس و هر چى... تاثیر اینجا و کلا دنیاى مجازى رو در زندگى دست کم نگیرید. با تچکر

دلم براى همه تون تنگ شده بچه ها... خیلى

از اونجایى که همیشه یا کار نیست، یا خیلى هست منم الان درگیر مرحله ى خیلى هستش هستم. فقط در این حد بگم که از ١٢ تا حالا نشده بود واسه مامان کادو روز معلم بخریم، دیشب بعد مدتهااا ٥تایى شام رفتیم بیرون، گفتیم خندیدیم، هدیه خریدیم و شب تر کنار هم الکلاسیکو دیدیم و نسکافه نوشیدیم. اینه که الان حس مى کنم یه دختر خیلى سرحال و شاداب از این همه اوقات فراغت! هستم. 

از فردا تا ماه رمضون دوره ى بعدى فشار کار شروع میشه، امیدوارم ماه رمضون ماهِ خلوص، آرامش و البته حرکت رو به جلو باشه... شمام بگید آمین

سرنوشته دیگه، هى فک کردم خوبه یه مدت کارمند بودنو تجربه کنم، خدام شنید... فقط خدا وکیلى نمى خواستم همچو جایى کارمند شم که انقد حاشیه داره! اگه جویاى کارید یا حتى تو دلتون فقط مایلید که شاغل شید یادتون باشه یه جا کم حاشیه بخواید از خدا! از من گفتن بود خلاصه...

نق میزنم پس هستم:دى

دوستاى عزیزم، من خیلى کم اینجام دوستم ندارم وقتى میام گله کنم:))

ولى جان عزیزاتون نیاین زیر پیج مشترک من و خواهرم ننویسین شما مگلاگى؟

مگانى؟ مگهانى؟ مگى جونى؟