مگی و بهار سی‌ سالگیش...

قلبم تندتر از همیشه میزنه و با خودم فکر می‌کنم از کی اضطراب مداوم دوباره به زندگیم برگشت؟ حالم خوبه فقط گاهی قلبم تندتر میزنه و همین

سه هفته پیش چنین روزی مادرجون هنوز زنده بود، تو خونه‌ی خودش رو تختی که آهنی و سفید بود، با سرم و تجهیزات... حالا اما جای بهتریه، می‌دونم اونجا هم بهش خوش می‌گذره چون خدا بیامرز همیشه بلد بود هرجا که هست با تمام وجود بهش خوش بگذره، اطرافیان تو دنیای حقیقی معتقدن منم به مادرجون رفتم و خوش‌سفرم و آسون‌بگیر:)) دلم برات تنگ شده مادرجون، فردا میام سر خاکت... منتظرم باش لطفا و مثل همیشه موهای زیبای جوگندمی لختت رو شونه کن و با لبخند مهربانانه‌ت منتظرمون باش

همش تکرار می‌کنم، روزای خوب میرن روزای خوب‌تر میان... امید دارم که اینطور بشه، از زندگی شخصی و عاطفیم اگر می‌پرسین، همه چیز رو رواله و ما همچنان روزای دو نفره‌ی دور از هم داریم و از شما چه پنهون هر دو هم راضی هستیم.البته پسر گاهی گله می‌کنه که باید زودتر از اینا میرفتیم سر خونه‌مون و منم باهاش موافقم، ولی هر دو می‌دونیم که زمان رابطه‌مون رو به جاهای بهتری رسونده، پشیمون نیستم و رابطه‌م رو سالم و رو به پیشرفت می‌بینم.

هفته‌ی دیگه این موقع پسر از عمل برگشته و ان‌شالله من دلم دوباره خوشه به زندگی، روزای خوب میرن و روزای خوب‌تر میان... چند روز پیش اتفاقی متوجه تغییراتی تو بدنش شد و خیلی زود رفت برای چکاپ و معاینه و نتیجه این شد که بدون فوت وقت تو اولین‌ فرصت عمل کنه، وقتی گفت حس کردم روزای مناسبی برای یه مشکل جدید نبوده، اما بزرگ شدم و کمتر می‌ترسم و غصه می‌خورم، به معنای واقعی کلمه فکر می‌کنم وقتایی که تو دلم خالی میشه خدا نوازشم می‌کنه و بهم امید دوباره برای ادامه زندگی میده... خلاصه این شب‌ها اگرچه خوب نمی‌خوابم و اضطرابم دوباره برگشته ولی دلم خوشه که تموم میشه و نگاه خدا هم تو زندگیمه

خدایا می‌دونم مراقب همه‌ی بنده‌هات هستی، مراقب ما هم باش :(

+ عزیزانم اگر برای ما دعا کنید ممنونتون میشم... میام و خبرهای بهتری میدم، قول میدم بهتون