جونم براتون بگه از بخش تا حدودی خصوصی زندگی

۱. من و خواهرم حدود یک سال و نیم پیش چند خرید مشترک انجام دادیم، یکیش ابزار کارمون در کارگاه بود. 

۲. امسال و در واقع در رمضان ۹۹ خوره افتاد به جونم که سهم خواهرم رو ازش بخرم، چرا؟ چون اون پولش رو نیاز داشت و دوست داشتم تو این راه همراهیش کنم و کمک کنم نقدینگی!ش رو بیشتر کنه، انسانیت اینطور حکم می‌کرد که یک بار هم من برای اون به سختی بیفتم... همیشه خدا اون حامی بوده  برام، یه بارم من

۳. صبح زود بیدار شدم، کی بود؟ ۲۴ اردیبهشت ۹۹ و نمی‌دونم چندم رمضان، رفتم و قیمت اون کالای مشترک رو پرسیدم، گرون‌تر شده بود. یعنی همین کالای دست دوم که حتی تو این یک سال و نیم آسیب هم دیده بسیار بیشتر از چیزی که فکر می‌کردم گرون شده بود. 

۴. حالا من هرجور حساب و کتاب می‌کردم می دیدم دلم نمی‌خواد فقط مال من باشه و دلمم نمی‌خواد همچو هزینه‌ای براش بکنم. ولی مگه من نبودم که می‌خواستم خواهرم رو همراهی کنم؟ دارم جا می‌زنم به همین راحتی؟

۵. از روزی که این فکر اومده تو ذهنم هرشب با فکر اینکه من به خواهرم بدهکارم! می‌خوابم. خیلی حس بدیه و خدا برای دشمنم نخواد بدهکار کسی بودن رو...

۶. یه عالم درد پشت این پست هست و من دردم رو پنهان می‌کنم. چرا؟ چون وقتی راز دیگران درگیر راز توئه دیگه نمی‌تونی به این راحتی ازش بگی، ازش بنویسی و با کسی مطرحش کنی... 

۷. بسیار محتاج دعاهاتونم، بسیار♥️