دیگه واقعا داریم همدیگرو یاد می‌گیریم

پسر یه اخلاق بامزه داره، وقتی من یه چیزی دارم و به سلیقه‌ش نزدیکه میگه حیف شد، ای‌کاش من اینو برات خریده بودم! مثلا من یه کیف دارم که مدلش بامزه و البته عجیبه... امروز بهم گفت ای‌کاش من این کیف رو برات خریده بودم مگی خیلی دوسش دارم!

+ بهش گفتم خب من یه کیف بامزه‌ی دیگه سراغ دارم دوس داری اونو برام بخری؟ بی‌درنگ گفت بله خیلی دوست دارم:)) :دی 

+ من فهمیدم همه چیزو باید به پسر مستقیم بگم، درخواست کنم، واضح حرف بزنم، نه فقط در مورد خواسته‌هام... در مورد همه‌ی مسائل زندگی اون نیاز داره واضح باهاش صحبت بشه نه مثل کاری که من می‌کنم... خلاصه که فرمون رابطه رو دارم دستم می‌گیرم:دی

+ نمی‌دونم این رابطه به کجا ختم میشه ولی من تا اید مدیونشم که اینقدر یادم داد و بزرگم کرد.