از تو نوشتن

چند روز پیش خیلی جدی در مورد اینکه اصلا تصمیمی برای ازدواج داریم یا نه صحبت کردیم. من دلایلم برای تمایل به تجرد مشخص بود اما اون نخواست دلایلم رو بشنوه و منم نگفتم، اونم بر عکس قبلا که احساس می‌کنم دوست داشت زودتر تکلیف زندگیش مشخص شه و تمایلی به ادامه تجرد نداشت، حالا دیگه همچین رغبتی هم برای ازدواج نداره... من  فکر می‌کنم مهم‌ترین دلیلش مسائل مالی باشه

هنوز هر بار میره خونه‌ی نصفه نیمه‌ش رو می‌بینه برام عکس می‌فرسته و نظر میپرسه، خیلی بامزه‌ست و خوشم اومده از این قضیه پیش‌خرید خونه ولی خب عملا مهندس ساختمون هیچ اجازه‌ی دخالت نمیده و این خیلی بده

احتمالا تا بهمن خونه رو بهش تحویل میدن

امشب درحالیکه لم‌ داده بودم روی مبل به این فکر کردم که هیچ‌وقت به پسر گفتم دوسش دارم؟ و آیا اون تا حالا اینو بهم گفته؟(منظورم دقیقا جمله‌ی دوستت دارم و عاشقتم هست) خدا پدر سرچ رو بیامرزه، عبارات فوق رو سرچ کردم و متاسفانه یا خوشبختانه جواب منفی بود. وقتی دیدم نتیجه‌‌ای نداشته سرچم یه غصه‌ی بزرگ توی دلم نشست، با اینکه همیشه خودم خواسته بودم این رابطه درگیر احساس نشه و سالم بمونه... 

اگر شکایت کنم از کمبود محبت کلامی، با اطمینان میتونم بگم بعدش هرچیز محبت‌آمیزی بگه بهم نمی‌چسبه و دیگه ارزشش رو برام از دست میده، اینکه احساس کنم چون من ازش خواستم داره کاری رو برام انجام میده کلا جریان رو برام ابلهانه و بی‌ارزش می‌کنه... از طرفی خب این یه رابطه‌ی دو طرفه‌ست، منم تو کلامم محبت نیست و از این بابت نمی‌تونم بهش خیلی هم ایراد بگیرم.