دوس دارم که هیچ‌وقت بهم حس بدبختی نمیده و همیشه حس می‌کنم دستش برای خرج کردن بازه

نمی‌دونم قبلا نوشتم یا نه، امیدوارم تکراری نباشه... یه روز وقتی حرف از کار و در آمد بود بهش گفتم من که ترجیح میدم ندونم پارتنرم چقدر درآمد داره و اینجوری آرامش بیشتری دارم. چون میدونم خودش میرسونه یجوری و گشنه نمی‌مونیم که... ولی اگر بهم بگه ممکنه دچار استرس بشم از عددی که میشنوم(در واقع از کم بودنش بترسم) این بود که هیچ‌وقت حرفی از درآمد و ... نمیزد. دیشب وقتی حرفا به سمت مسائل مالی کشیده شد، که اصلا خودش حرف رو‌ به اون سمت و بهم گفت احساس می‌کنم درآمد ثابتم برای جمع کردن یه زندگی اصلا کافی نیست(کار دومش پروژه‌ایه و درآمد بهتری داره ولی نمیشه به همیشه بودنش اعتماد کرد) 

بعد از یه ساعت ازش پرسیدم میتونی بگی ماهانه چقدر میتونی خرج کنی؟(با کسر قسط‌های احتمالی) و بهم گفت و به نظرم عدد کمی بود و اصلا اصلا هم دچار استرس نشدم. انگار برام مهم نیست اونقدری که قبلا بود و فکر‌ می‌کنم استقلالم باعث این آسودگی خاطر شده... گرچه کار منم ثابت نیست، ولی الحمدلله شرایط بدی ندارم. 

+ امشب قراره دوباره صحبت کنیم ^_^