روابط عاشقانه؟ اصلا

چند وقته بیشتر از قبل رابطه‌م رو با پسر مورد بررسی قرار میدم، محاسن و معایب حضورش در زندگیم رو می‌نویسم. تفاوت‌هامونو، رفتارهای بد و خوبمونو... تنها نتیجه‌ای که گرفتم اینه که پسر تا اینجا خیلی آدم محترمیه و میشه در کنارش با هر اعتقاد و شخصیتی آرامش رو تجربه کرد، این کمی خطرناکه چون یه انتخاب منطقی برای عموم آدم‌هاست و‌ باید روش ریزتر بشم.

چیز دیگه‌ای که متوجه شدم اینه که هرچقدر زمان بیشتری گذشت از رابطه‌مون هر دو بیشتر خودمونو از تصمیم جدی دور کردیم، اونو نمی‌دونم اما من از خدامه این رابطه کشدار و ادامه‌دار بشه... کسی هم مجبورم نکنه به تصمیم‌گیری

پسرم یه دوست مثل دوستای دیگه‌م، ما سعی کردیم رابطه‌مون درگیر احساس نشه و فکر می‌کنم موفق هم بودیم  

البته نمی‌دونم تا‌ کجا ادامه پیدا کنه