در گوشی

  همیشه دوست داشتم اگه کسی وارد زندگیم میشه و قرار به موندن همیشگیشه از من بهتر باشه، نمازش به وقت‌تر باشه، دستش بیشتر به خیر باشه، اگه من فقط به کارای واجبم میرسم اون گاهی به کارای مستحب هم برسه... 

شاید ابلهانه به نظر بیاد اما همیشه آرزو داشتم افطار و سحر ماه رمضونامون به راه باشه و میتونم بگم ۵۰ درصد فانتزی‌های زندگی مشترک! به مسائل اعتقادی منتهی میشد برام:دی

حالا یادم باشه یه روزی بنویسم چه کسی نصیبم شده و چقد با خواسته‌هام فاصله داره