ترس از دیده شدن...

همه ی ما آدمها ضعف هایی داریم، گاهی این ضعف ها میتونه جلوی پیشرفتمون رو تا حد زیادی بگیره... 

اخیرا متوجه شدم ما خانوادگی ترس بزرگی داریم که نتونستیم هیچ وقت بهش غلبه کنیم، من اسمش رو میذارم ترس از دیده شدن... خوب یادم هست که پدرم هرگز حاضر نشد تو هیچ مصاحبه ی کوچیک درون استانی و شهری(!) عکسش باشه و حاضر نبود هیچ وقت جایی ازش تقدیر بشه و به نظرم بخش زیادی از این حس مربوط میشه به ترس از دیده شدن که تو تک تک اعضای خانواده مون وجود داره، کم و زیاد داره البته... اما در وجود همه هست.

اخیرا با تمام وجودم دارم تلاش می کنم خواهرم رو از این جریان اشتباه نجات بدم، گرچه خودم هنوز درگیر و گرفتارشم! اما راضیم از اینکه یکی از ما اقلا سعی داره نترسه از دوربین و از شناخته شدن و حرف زدن با آدمهای شناخته شده... الحمدلله انگار دارم پیروز میشم، هرچند خودم هنوز پشت پرده م و حاضر نیستم هیچ کجایی باشم، چند روز پیش از پیشنهاد یه مصاحبه ی متفاوت رو داشتیم که مثلا میتونست انگیزه بده به جوون ها و باعث شه برای موفقیتشون تلاش کنن و دنبال کارهای دو.لت.ی نباشن که ما ردش کردیم، به همون دلیلی که گفتم. البته که گفتن اگر بخوایم میتونیم تبلیغات هم بکنیم که ما اینم رد کردیم، یکجور عجیبی تو جریانهایی قرار گرفتیم که خودمونو براشون ابدا آماده نکرده بودیم. 

---

دارم به هدف جدیدم فکر می کنم و امیدوارم بتونم تو اون زمینه اندکی موفقیت کسب کنم، محتاج دعاهای خیرتونم همچنان... هنوز هیچ اتفاق مثبتی در رابطه با هدفم رخ نداده و به دنبال راهی هستم برای دسترسی بهش و احتمالا کسی که تو این حوزه بتونه کمکم کنه

دوستتون دارم بچه ها، شما ها خیلی خوب تر از خوبید برای من... خیلی خوب تر و من اینجا رو عمیقا دوست دارم.