مگی مافنگی

از ساعت چهار عصر امروز شروع شد، پشت هم تهوع و پشت هم دردهای شکمی و پشت هم ترس و وحشت...

من اعتراف می کنم که از تهوع و ببخشید بالا آوردن می ترسم، هر بار مریضیم همراه با تعوع باشه روحیه م ضعیف میشه و اشک می ریزم. مامانم بعد هر بار تهوع برام توضیح میده طبیعیه بایدحالت به هم بخوره و اینکه گریه نداره تو خانوم شدی و باز سری بعد روز از نو، روزی از نو

+ اگه مردم حلالم کنید، کارهای کارگاه و دانشگاه مونده و هی خدا رو قسم میدن جان بده بهم کمک خواهر طفلیم باشم این دو روز