خوشحالانه و کودکانه در راه درس و دانشگاه

یکی دو تا کتاب داد بهم گفت اینا رو هم یه نگاهی بکن، خیلی پیچیده ست بیان نویسنده ش ولی همون یه کم چیزایی که عایدت شه هم خوبه، گفتم باشه پس من میرم کتابخونه... ولی قبلیا مونده و نمیرسم حتی روزنامه وار بخونم این همه رو!

گفت باشه پس قبل رفتنت خبر بده چی شد و تا کجا خوندی، یه چکیده هم بیار به من بده، رفتم تو کتابخونه گفتم هوا هوای خوابه، بعد دلم خواست زیر دوش آب گرم می بودم، بعد دلم خواست واسه مامانم که روزه ست چای تازه دم کنم... شیطون گولم زد و از کتابخونه زدم بیرون به مقصد خونه حرکت کردم، پر انرژی و سرحااال و کیف کوک، شلنگ تخته اندازان کاپشن قرمز به تن، کیف کوله در هوا گردان و سرگردان و خلاصه بسیار خوشحالانه عین بچه مدرسه ای ها داشتم مسیر خروجی رو طی می کردم که دیدم گوشیم زنگ می خوره! 

+ خانوم ررررر؟!

- بله استاد؟!؟!؟ :| صدای سکته کرده م رو متصور شید.

+ بودین حالاااااا=))))))))))

- من خجالت زده و شرمگین پشتمو نگاه کردم و دیدم استادم از کتابخونه داره بهم نگاه می کنه!!! 

خدایا هیچ بنده ای رو اینجوری شرمنده نکن، دست تکون دادم و گفتم الان میام استاد =)))

+ نه نمی خواد شما که میری خونه، برو دیگه، فقط دیگه سر حرفت باش:دی 

- جیغ از چشام میزد بیرون که گفته برو خونه، ولی خیلی یواش و بی حس گفتم نه استاد خونه نمیرم که، الان میام!!! ولی اگر کاریم ندارید و فکر می کنید خیلی دیر شده دیگه برم:|

+ استادم هاج و واج از پنجره نگاهم می کرد و گفت برو شما موندنی نیستی دیگه=))) خیلی دیر شده آخه؟!

و اینگونه بود که استاد جدیمان را از خنده کشتاندیم و دستی تکان داده و دانشگاه را ترک کردیم و تمام راه آهنگ گیلکی گوش کردیم و مردیم از ذوق صدای قشنگش و هی زنده شدیم.