تو به اندازه ی بودن منی...

اینکه چقدر آدم ثروتمند تر از من تو دنیا وجود داره هیچ اهمیتی نداره، تنها مساله ی مهم اینه من از خیلی ها خوشبخت تر بودم تو 25سال عمری که از خدا گرفتم. و تو شرایط بهتر از خیلی ها، پس حالا که تو فشار زیاد زندگی قرارم داده حق ندارم بپرسم چرا من؟ چرا ما؟

مگه وقتی زندگی خوش و آرومی داشتم می پرسیدم چرا من؟ 

اتفاقات خیلی بد این روزا باعث شد به این نتیجه برسم که واقعا همه چیز دست خداست و اگر دعایی هم می کنم نباید انتظار شنیده شدن داشته باشم، و اگر شنیده هم شد نباید منتظر استجابتش باشم. 

خدایا شرمنده م برای تک تک نعمت هایی که بهم دادی و نادیده گرفته بودمشون، ممنونم برای زندگی راحتی که داشتم و صلاح دیدی حداقل برای مدتی ازم بگیریش... شکر