فکر می کنی خدا نمی شنوه؟ :)

نمی دونم چرا ولی از تمام عیدهای دنیا برام هیجان انگیز تره، حس بچه ای رو دارم که سعی کرده حرفهای بزرگترش رو گوش کنه و اطاعت کنه در حد توانش و حالا می خواد بره و جایزه ی تلاش برای بهتر شدنش رو بگیره، حتی اگه موفق نبوده باشه و بهتر نشده باشه، حتم داره که خداش بزرگوارتر از اونه که به اعمالش نگاه کنه و حتم داره که دست پر بر میگرده. مثل هر سال که سلامتی خواسته و دست پر برگشته

حالا که امسال جای بهتری هستم، می خوام چیزای بیشتر ازش بخوام، دیگه هم نمی خوام بگم خدای من هرچی خودش دوس داره بهم میده، می خوام اونی که خودم مایلم رو ازش بخوام و مطمین باشم که بهم میده... همیشه فکر می کردم خدا مثل مامانمه، وقتی من دلم واسه شلوار کشی ساده ای داره پر میکشه بگه این نه و بهترش رو برام بخره، چون فکر می کنه لیاقت من بهتره و چون فکر می کنه من سلیقه م بده، ولی حالا میدونم خدا به خواسته هام نگاه می کنه... مطمینم و می خوام ازش بخوام.

امسال رشت نیستم، تبریز هم نیستم، من مشهدم و آرزوی قشنگم محقق شده و حالا پر رو تر و جسور تر از همیشه می خوام ازش بخوام، با امید ازش بخوام... با اطمینان ازش بخوام:)

+ سر نماز عید دعام کنید، حتی اگر نماز یومیه تون قضا میشه باز هم نا امید نشید و نماز عید بخونید و از خدای مومنین و مومنات طلب بخشش و نعمت فراوان کنید. 

+ نماز حاجت خوندم براتون، اسم خیلی هاتونو لیست کردم، باز جامونده ها رو یاد میارم. امید که تو دعاهاتون فراموشم نکنین، من پر آرزو تر از همیشه م هستم امسال...