مثل سلام و علیک عابرها توی خیابون

کامنتی که یکجور آرومی اومد و تو دلم نشست. خیلی دوست داشتم این کامنت رو، خیلی...حقیقت اینجاست که چیزی انرژی منو کم نکرده، فقط انرژیم رو می برم جایی جز اینجا، چون نگرانم مردم دلشون بخواد. چون بهم گفتن مواظب نوشته هات باش...

چون گفتن مردم دلشون می خواد، تو زیاد دوست داری مردم دلشون می خواد، تو پول داری و مردم دلشون می خواد... خلاصه دستم بسته شده برای نوشتن از روزانه هام