تو آرزوهاتو یادت میره، دوستات نه...

تیری که اینجوری شروع می شه...

به هیچ عنوان انتظار دریافت هیچ بسته ای رو نداشتم. ولی آقای پست چی اینو تحویل کسی داده بود، بعد دو روز رسید به دستم(!) 

نمی تونم بگم چه حس و حالی داشت باز کردنش، اولین نشونه کتابم رو تو برام خریدی جانا، من یادم رفت که شروع کنم و کلکسیونم رو جمع کنم، ولی تو یادت بود... و این اتفاق و این شروع تابستونی رو به فال نیک می گیرم. 

آرزو می کنم خدا آرزوهای ریز و درشتت رو همین قدر غیر منتظره مستجاب کنه عارفه ی عزیزم، از راه دور می بوسمت.

@روزنامه چی  (متاسفانه نمی تونم لینک بذارم، وبلاگ دخترک روزنامه نگارم رو بخونید^-^)