می گفت باورم نمیشه چادر سرت کنی...

برادرش روحانیه، روحانی ملبس، با هم نشسته بودیم که کم کم اعضای خونواده اومدن،مامانش گفت اگر می خوای چادر بدم سرت کنی...

یه لحظه فکر کردم مگه لباسم ایرادی داره؟ با سر تایید کردم و گفتم ممنونم، بدید بهم و یه چادر گلدار دادن بهم و برای اولین بار در طول عمرم با چادر نشستم، با چادر گل گلی و شال مدل عربی بسته شده چای تعارف کردم. خوشحال بودم که چادر سرمه و اینجوری شبیه تر شدم بهشون... 

شاید یه روزی یه جایی همچو کاری رو دوباره بکنم، دوباره چادر گلدار سرم کنم، دوباره فکر کنم که چقدر با چادر بهترم، فکر کنم که چه خوشبختم که هنوز تو مکانهای مذهبی جام میدن... 

+ اولین ساله که برای اومدن ماه رمضون ذوق نکردم، من امتحانات رو نمی بخشم که اینقدر دل مرده م می کنن هر ترم...