مگی این روزا چی کار می کنه؟

ما دیشب کنسرت همای بودیم، وبلاگ من شده مثل این وبلاگایی که هی عکس غذا می ذارن، منم می رم و میام وسط روزمرگی هایی که دارم هی می گم کنسرت فلانی بودیم! خلاصه از من به شما نصیحت از هرچی بدتون بیاد سرتون میاد، منم کلا با این داستان مشکل داشتم، حالا وبلاگم به چرت و پرت ترین حالت ممکن در اومده...

کنسرتش چقدر خوب بود آخه، چقدر... کرمونیا، اگه بلیت گیرتون میاد حتماااا برید، یعنس حتما حتما حتما برید. آخه من چجوری بگم چقدر خوب بود؟ بعد آخه کنسرت از ساعت یه ربع به ده تا 1.15؟ آخه دیگه چقد طولانی اصلا... آخه چقدر خوبه این همای

قراره این سری کنسرت تهرانشم با یکی(!) برم، یکی که نمیگم کیه فقط بگم که اسمش عارفه است:)) آقامون همای(!) رو می شناسن و بلیت میدن بهشون و اینا نمیرن... خدای من! خداااای من... اوووف

--

هیچی مثل میزبان یه سری مهمون ناآشنا بودن سخت نیست، من موجودی هستم بس اجتماعی، ولی کافیه از کسی حس خوب نگیرم و از این گروه هم هیچ حس خوبی نمی گیرم و خیلی مایل بودم نباشم، ولی از اونجایی که نمیشه خارج از هنجارهای خانواده رفتار کرد(اجتماعیمو خوب خونده بودم در دبیرستان!) اینجوریاست که خودمو برای میزبانی از یک سری انسان عجیب(!) آماده کردم. اینکه میگم عجیب توهین نیست ابدا، صرفا باهاشون مشکل دارم چون فکر می کنن بامزه و اروپایی هستن:دی و یکیشونم یک ریز حرف خونه ی فلان تومنیش رو میزنه:( 

این وسط باید پروژه ی سرمایه گذاریمم آماده کنم، از اون ور کارای حسابداریمو نکردم و بار زحمات رو انداختم رو دوش یکی(!) که اسمش رو نمی دونم بگم یا نه! و سخت دچار عذاب وجدانم... 

باید برم کتابخونه و هرچه سریع تر عضو شم، بس که من تو خونه هرکاری می کنم، الا خوندن درس... 

دوستان، یکی از افرادی که پول قرض گرفته بوده، قول داده به زودی پولم رو پس بده، خیییلی دعاشون کنید که پول دستشون بیاد و بتونن راحت پولمو برگردونن! من دل خوشم به دعاهای شما بخدا، چقدر دعاهاتون تو زندگیم اثر داره و خودتون بی خبرید.

عجیب اما واقعی، نیمه ی شعبان طبق رسم خانواده، قرار بود عیدی بگیریم که بردنمون عطر فروشی و گفتن تا این قیمت انتخاب کنید، منم دیدم اینجوریه و اردیبهشت از خواهرم یه عطر خوب هدیه گرفتم(برای کمکهایی که تو عید کرده بودم بهش)گفتم من عطر لازم ندارم و در حالت اشباع به سر می برم، برام آل استار و یه ساعت سوآچ رنگی بخرین، مدتیه گیر دادم به اینا و خب خسیسیم می اومد بخرم، با کلی سرچ یکی انتخاب کردم و گفتم بفرستن برام که گفتن از این موجودی ندارن، گفتم می خواستم با ساعت ستش کنم(مگی ایده دزد، عروس بانو! ایده ت رو دزدیدم!) دیروز رفتم سوآچ فروشی(!) و هرچی کردم دستم صفحه ش بزرگم بود و آقاهه گفت دستت ریزه و اینا رو نمی تونی بخری واقعا، یعنی جوری بود که خود مغازه دار گفت اینا مناسبت نیست و از همون استیل خوشگلاش بخر، منم از اونا نمی خواستم خب و دست از پا دراز تر و مغموم برگشتم خونه... خلاصه اینجوری شد که من هرکاری کردم نتونستم خرید کنم، نه کتونی و نه ساعت!!! و خب به فال نیک می گیرم این اتفاق رو، انگار قرار بود یه کم پول ته حسابم باشه و خدا دید خودم پس انداز بلد نیستم، راه های خرید رو به روم بست:| دستش درست واقعا...