در جستجوی مکانی آرام...

وضعیت جسمیم داره بدتر و بدتر میشه، چشمهام به سختی باز می مونن و یک ریز عطسه می کنم، سوزش گلوم داره بیچاره م می کنه و نفس کشیدنمم با زحمت اتفاق میفته.

تو این حال بد مجبور بودم اتاقم رو هرجوری که هست تمیز کنم، چون امروز نوبت طی و گردگیری اتاق ها بود. شابانو از اتاق خواهرم شروع کرد و منم اومدم تو اتاقم و رو تخت افتاده و می لرزم. تا به اتاقم برسه، باید برم دانشگاه و کتابهامو پس بدم و عجیب احساس بیچارگی میکنم، هیچ کس نیست کتابامو ببره پس بده به کتابخونه؟

ای کاش میشد یه روز کامل بخوابم، یا امشب برای مراسم چارشنبه سوری نرم باغچه... چارشنبه سوری هیچ حس خوشی برام نداره، حالام که مریضم و بیشتر از تفریح به آرامش و استراحت احتیاج دارم. 

+ از خونه تکونی متنفرم، از رسمهای به فنا رفته ایضا... مثل چارشنبه سوری که فقط صدای بمب مونده ازش و دیگر هیچ

+ کامنتا تایید نشدن. معذرت می خوام