اوی قو!

امروز کمر همت بستم و رفتم کتابخونه ی بابام رو کمی به آبادی نزدیک کنم، نمی گم آباد کنم، چون نمیشه، چقدر کتابهای عجیب و غریب هدیه دادن بهش و چقدر ما وابسته به کتابامونیم آخه...

خلاصه کنم، داشتم لای کتابهای شیمیاییش می گشتم که دو تا عکس پیدا کردم، یه عکس کنار راین که پشتش دوستش یادگاری نوشته بود و تقدیم کرده بود بهش و نوشته بود خاطرات خوش تحقیقاتیش رو فراموش نمی کنه(دوستش یه حاج آقای تپل بود:دی) 

خیلی دوست دارم که اول کتاب ها یادگاری نوشته شه، که از کجا و در چه تاریخی خریداری شده، خودم معمولا چند واژه ای اول کتابهام می نویسم، اما مامان و بابام چنین عادتی نداشتن متاسفانه! خب بگذریم و برسیم به قسمت هیجان انگیز ماجرا، داشتم یکی از این کتابهای عجیب و غریب رو بر انداز می کردم که بدم بیرون یا نه یهو دیدم سه دلار و یورو ازش افتاد! 

حالا سوال اینجاست این یوروها کا از 15سااال پیش، لای کتاب موندن، و الان توسط مگی پیدا شدن، باید تقدیم شن به صاحبشون:|¿ بله آیا؟ اصلا یورو الان چنده؟ ارزش داره بگم؟ ارزش این همه ذوق رو داشت؟

درهرحال من حس خیلی نابی رو تجربه کردم مثل پیدا کردن پول تو جیب پالتو مثلا!!!