حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد.

روزایی که دیر از خواب بیدار میشم، روزایی که شبش حالم بده و صبح رو خواب میمونم، برای دور شدن از حس بیهودگی و تهی بودن از درون روزه می گیرم.

+ روزه ام.

+ همش دعا می کردم، "الهی روزی نیاد که دیگه دلتنگت نباشم" حالا که فکر می کنم می بینم دعاهامم رنگ استمرار انتظار و دوری داره... 

+ بیت عنوان :

ای که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد......