یه لحظه از ذوق رفتم اون دنیا و برگشتم!

حتی تو خوابم نمی دیدم بتونم با بهترین استاد دانشگاهمون-تو رشته ی خودم- پایان نامه بردارم. اما حالا تو بیداری دارم می بینمش، نمی دونم جواب کدوم کارم بوده... واقعا نمی دونم، دوس دارم از ته دلم جیغ بزنم و ساعت ها تو بارون قدم بزنم و هوای تازه رو ببلعم و فکرای خوب خوب کنم. چرا کتابخونه ی دانشگاه اینقدر زود می بنده؟

خب انگار از فردا باید بشینم مقاله سرچ کنم، وسط سفارشای کیک این روزا که ماشالا زیادم هست، متمرکز کردن ذهن برای پایان نامه کار ساده ای نیست.

+ استاد M.R.K ی عزیزم من رو یاد بابالنگ دراز میندازه...بی دلیل و با دلیل :) 

+ باید ثبت کنم که 10 اسفند امسال بهترین حال کل دوران دانشجوییم رو داشتم. باید به بابالنگ دراز خبر بدم، خیلی وقته ازش بی خبرم... خیلی وقته