یکی بود، یکی نبود.

بهش گفتم باهات قهرم، بهت زده پرسید چرا؟

گفتم چون وقتی اومدی خواب بودم، وقتی اومدی نبودم...

گفت تو نبودی، تو خواب بودی و اون وقت با من قهری؟

گفتم قهرم چون وقتایی که بودم نیومدی  و وقتایی که بیدار بودم هم، آه کشید و گفت راست میگی...حق با توعه! از این منظر بهش نگاه نکرده بودم. زندگی همش تفاوت نگاه هاست، همش...

+ میشه بیای و نباشم؟ میشه دلت برام تنگ شه؟

+ تو زندگی ما همیشه اینجوری بود که یکی بود، یکی نبود...