بیرون نرفته ام که تو برگردی...

نمی دانم کی و کجا بود که فراموش شدم، خاطرم نیست، اما خوب یادم هست که یک جایی فراموش شدم، چرایش را کاش می دانستم. ای کاش بدانم کی و کجا بود؟ حاضرم نیمی از دارایی های زندگیم را بدهم و خودم را بگیرم و بنشانم جلوی دیدگانت و بخواهم که مرا ببینی... بخواهم به یادم آوری... 

+ این ابدا یک پست عاشقانه نیست. 

+ چند قدم بیشتر به ربع قرن اعتبارم نمانده. بیست و پنج سالگی باید حس غریبی باشد.