از این مگهان وابسته بدم میاد:(

از اینکه اتاقم کوچیکه بدم میاد، از اینکه مجبور باشم لباسامو ببخشم و بعد لباسای جدید بخرم خیلی خیلی بدم میاد، ترجیح میدم با همون قدیمی ها سر کنم و چیز جدیدی نخرم که مجبور شم از اون قبلی هایی که هزار خاطره با هم داریم بگذرم. 

از اینکه درآمدی از خودم ندارم و نمی تونم تخت و کتابخونه ی نو بخرم و قدیمیهام رو بذارم کنار بدم میاد، گرچه اینا بهونه ست و من حاضر نیستم از تخت، میزآرایش بی ربط و کتابخونه ی کوچولوم بگذرم تا بزرگتر و بهترشو بخرم.

از اینکه همه کشوها و کمدامو ریختم بیرون و باز نمی تونم از هیچ کدوم دل بکنم بدم میاد، از خودم بدم میاد که لباسامو زیادی از حد دوست دارم:( از خودم بدم میاد که به همه چیز وابسته میشم و نمیتونم از هیچ چیزم بگذرم.