روز به روز به تعداد رشتی های وبلاگم افزوده میشه:)

یه بار کامنت داشتم که تو اسمت یاسمن نیست؟ دختر فلانی نیستی؟! که خب نبودم و گفتم نیستم... البته که یاسمن رو خیلی خوب میشناسم. البته که واقعا برام جالب بود که شخصیت مجازیم رو شبیه به اون دیدن... ولی واقعا خودش نبودم.

---

یه بار کامنت داشتم که تو ماشینت این رنگی نیست؟! ماشینت مثلا! توسان نیست؟! 

که طبیعی بود بگم نه... اگرچه میدونستم یکی از نزدیکانم اون ماشینو داره ولی فکر نکردم چرا پرسیده؟

تا اینکه پرسید

 دیروز درست سر خیابون فلان، تو یک عدد ماشین فلان نبودی؟ البته که بودم و خودمم بودم. اون زمان هنوز هیچ عکسی از خودم تو وبلاگم نبود که ایشون دیده باشن جز عکسی که تو قرار وبلاگی با چوپان گذاشته بودم. 

--- 

یه بار یکی نوشت کافه فلان رو میشناسی؟ کافه ای که درست نزدیک ترین کافه به خونه ی ماست. البته صاحبش رو هم میشناسم و صاحبش هم من رو... گفتم رفتم بله. 

و گفته بود من یه دوست مجازیم اگر دوست داشتی بیا اون کافه تا همدیگرو ببینیم... البته که من با تمام حس کنجکاویم نرفتم. ولی هنوز تو فکر اینم که این موجود کی می تونست باشه؟ 

+ جدیدا خیلی حس خوبی میگیرم از حضور همشهریهام تو وبلاگم:)