سفر نامه اولین تهران مجردی!

وقتی رسیدیم تهران هنوز ساعت 4 نشده بود . نزدیکای تهران بودم که زنگ زد و پرسید کجایی ؟ گفتم تهران ! گفت کجاش؟ گفتم گرمدره ! گفت اون دهاتی که بهش میگی تهران تهرااان نیستاااا ... 

بعد ده دقیقه تماس گرفت گفت سلام خواستم بپرسم اون موقع گرمدره بودی ، الان کدوم جهنم دره ای هستی ؟!:)) 

گفتم شهرتون خیلی خاکیه چرا سبزی و چمن نداره این ورودیش؟ 

گفت مگه تو چیزی(ببعی) و دنبال چرایی که همش دنبال سبزی و چمنی ؟

:| 

خب دیگه من حرفی ندارم ... اینا رو گفتم که بگم همچین دوستی دارم و اینجوریا خوش آمد گویی کرد وقتی به شهرشون رسیدم:دی (حقیقیه این دوستم)

+ می تونید ادامه رو نخونید ولی خواستم خاطراتم رو با جزییات ثبت کنم.

--- 

رسیدیم ترمینال آزادی ...کوله م رو گذاشتم پشتم و از اتوبوس پریدم پایین به فاطمه گفتم با دربست بریم ؟! من نمازمو باید بخونم وقتی نمونده! 

همونجا یه آقایی اومد گفت مسیرتون ؟ فاطمه گفت انقلاب. چقد می گیرین ؟ گفت 20 ! 

گفتم ممنون!!! و با نیش باز به راه ادامه دادیم. گفت وایسین خانم قیمت مصوب می گیریم 17 . برگشتم چپ چپ نگاهش کردم گفت حالا شما 15 بدین !! و در ادامه گفت با 12 ببرمتون انگار مجانی بردمتون !!!(با منت) گفتیم آقا چقدر بدم دنبالمون نکنی ؟! :| والا به قران ... 

فاطمه گفت بی آر تی بهترین گزینه ست. منم که عاشق اتوبوس سواری!! موافقت کردم . رفتیم بلیت گرفتیم و سوار اتوبوس شدیم  ، یه تعداد بی صف وارد اتوبوس میشدن که واقعا براشون متاسفم و خدمتشون سلام عرض می کنم  :دی (بلند بلند گفتم وای اینااا چقدررر بی فرهنگن . نکبتا) گفتم فاطمه این اتوبوس خیلی خلوته که چرا میگن هی شلوغه و اینا ؟! که حرفم تموم نشده بود رسیدیم به ایستگاه بعدی و اتوبوس در حد انفجار پر شد ، نزدیکای انقلاب بودیم فاطمه گفت مگی باید پیاده شیم! کوله م رو گذاشتم پشتم و هر جوری فکر می کردم نمیفهمیدم چطوری باید خارج شم از بین این همه آدم؟! به ذهنم رسید از رو سرشون برم ! یا آرزو کردم روح شم و ازشون رد شم!!! دیدم اینجوریا نمیشه ببخشید گفتم بلکه بتونم برم سمت در هیچ کس تکون نمی خورد ... یهو فاطمه شروع کرد به کشیدن دستمو با بد خلقی گفت ببخشید بذارید این خانم رد شه !!! و پیاده م کرد از اتوبوس:| (برای یه شهرستانی اتوبوس ندیده این حرکت پیاده شدن سخت ترین قسمت ماجراهای اتوبوس سواری بود) پیاده شدیم و پرس و جو کردیم فهمیدیم می تونیم با عوض کردن خط بریم تا خونمون و یه مسیر پیاده رفتیم و از اون خاکشیرایی که بابام همیشه میگه بهداشتی نیست نخور!! دو عدد خریدیم و خوردیم . بالاخره بعد از یه کم پیاده روی سوار اتوبوس بعدی شدیم و تا خود یوسف آباد دوتایی حرص خوردیم از دست ایرانسل و قطعی اینترنتش و پریدن آنتنش!!! و فک کردیم چجوری باید به محل همایش برسیم ؟! نبود چی پی اس مرگه!

نزدیک میدون سلماس شدیم دیدم عه! اینجا زده خیابون کردستان و به فاطمه گفتم پژوهشگاه باید همین نزدیکی ها باشه و گفت نه دلیل نمیشه چون تابلوش هست نزدیک باشه. گرچه خیلی هم دور نباید باشه

--- 

رفتیم تو خیابونشون و من برای اولین بار خیابون یوسف آباد تهران و از نزدیک دیدم!!! هوا خوب بود و تا خونه بپر بپر کنان رفتیم ، خونشون خیلی دوس داشتنی بود رو به روش مسجد بود و فاصله ی خونه تا مسجد همش 3 مترم نمیشد! سمت راست خونه هم کتابخونه بود که این مورد منو بیشتر به وجد آورد . 

--- 

نماز خوندیمو لباس عوض کردیم ، چای ترش خوردیم و کلوچه طبخ شده با روغن زیتون!!! :| عالی بود :دی 

از یکی از دوستای سابقا" مجازی ، آدرس رستوران گرفتیم برای شام و بالاخره از بین ژوانی تو پاسداران و یه مورد تو گاندی !ترجیح دادیم بریم گاندی... تاکسی تلفنی ماشین نداشت و ما هم به شدت گشنه بودیم و تا پاسداران قطعا زنده نمی موندیم! با تاکسی خطی رفتیم تا ونک ، از اونجا رفتیم ایستگاه پاسداران و دیدیم امکان نداره موفق شیم و به ژوانی برسیم!!! 600 نفر منتظر ماشین بودن :|

راحت به گاندی رسیدیم ولی از هرکسی می پرسیدیم پاساژ گاندی کجاست؟! با دهن باز نگاهمون می کرد و می گفت چنین چیزی نشنیده تا حالا :| 

رفتیم یه رستورانی به اسم لیو و گفتم فاطمه شاید غذا ایرانی و کباب داشته باشه فقط بمون بپرسم. یه آقایی با خوش رویی اومد سمتون و گفت خیلی خیلییی خوش اومدین خانم ها ... گفتم مچکرم ! میشه منوتون رو ببینم ؟ غذای ایتالیایی دارین یا نه؟! 

با بدخلقی و عصبانیت گفت نه خانوم!!! منو رو با ترشرویی پرت کرد رو میز :دی خااااک تو سر بی فرهنگش کنن!

اومدیم بیرون و رفتیم جلوتر به ورسای رسیدیم! گفتیم بریم اینجا ! که دیدیم پرده زده رستوران به مدت یک هفته تعطیله :دی 

مجبور شدیم دوباره پرس و جو کنیم و بریم همون پاساژ گاندی و مانسون :دی 

از اونجا زنگ زدم به خواهرم که بگم جاش چقد خالیه گفت عه اونجا خیلی خیلی نزدیکین به دفتر بابا اینا و آدرس داد وقتی اومدیم بیرون دیدم شرکتو!!!

از مانسون بگم خیلییی سالاد سزارشو دوس می داشتم ، ما فراید نودلز + سبزیجات خوردیم و استیک ! برخورد گارسونا به شدت محترمانه بود و هیچ حس بدی بهت منتقل نمی کردن و مثل اون گارسون پیشین رستوران لیو نبودن که خدا رو بنده نبود :| 

جای همگی خالی شب اول به همین آرومی و خوشی گذشت :) 

+ شب دوم خیلی خوش تر گذشت !!! میگم چیکارا کردیم:) 

+ تا یادم نرفته بگم به شدت بی پولم و نمی دونم با این همه قرض چه غلطی می خوام بکنم!!