توریست و مگهان غیر اجتماعی :دی

قسمت جالب ماجرای کاخ سعد آباد ... 

یه آقایی اومد و ازم خواست برم ازش عکس بگیرم . باهاش صحبت کردم و پرسیدم از چا زاویه ای عکس بگیرم ؟ با لهجه ی خاصی انگلیسی حرف میزد . جوابمو داد و عکس گرفتم !بهش لبخند زدم :) و گفتم اجازه میدید برم ؟ لبخند زد و گفت آره... با عمه م سلام و علیک کرد و خدافظی... بعد از ماجرای گریه داری که پیش اومد دوباره دیدیم همدیگرو این بار چهره م دیگه توش لبخند نبود. گریه کرده و داغون بودم . صدام کردن با دوستاش و ازم خواستن باهاشون عکس بگیرم!!! عمه م تشویقم کرد که باهاشون عکس بگیرم:دی 

موندیم و اون آقایی که ازش عکس تکی گرفته بودم ازم خواست شماره م رو بهش بدم اگه ایرادی نداره. صدباری هم معذرت خواست بخاطر جسارتش ! عمه م رو نگاهی کردم و گفت مگی! چی کارت دارن مگه شماره ت رو بده خب :دی 

اسمم رو پرسیدن و گفتم . گفتن چه تلفظ سختی ! گفتم اسم من ایرانی نیست. عربیه ! سه تایی گفتن نععع !! عربی ؟ گفتم آره معنیشم میشه این! گفتم چییی ؟! و براشون توضیح دادم یه نام از قرآنه و گفتن ما عربیم!!! چطور اسمتو نشنیدیم؟! گفتم چی عرب ؟کجایی هستین؟! و گفتن سوریه و من با حالت سکته گفتم سیریااااا ؟! چون یکیشون که با من از اول صحبت می کرد کاملا بور بود و به هیچ عنوان شبیه عرب ها نبود برام ، دو تا دوست دیگه ش هم عین ترک ها بودن!!! 

خلاصه اسمم رو براشون نوشتم و هیجان زده سه تایی داد زدن اسممو ! :))) و گفتن بد تلفظ می کنم چقدر !و منم تاکید کردم اسمم عربیه خودم که ایرانی هستم ! اسم برادرک رو شنیدن گفتن این اسم خیلی پاپیولره در سوریه . ولی اسم من رو هرگز نشنیدن ... عربی هست اما اسم نیست اونجا و خیلی برام جالب بود. خلاصه باهاشون خدافظی کردیم و به بهونه ی فرستادن عکس ها برام اون آقای بور شماره م رو ازم گرفت ؛) ! 

وقتی عکس رو دیدم ریسه رفتم از خنده... از بس معذبه حالت ایستادنم بین دو دوست :دی

عکس در ادامه ی داستان موجود است. 

---

 مگی و جنگ زده های مفلوک :دی :))) و البته مسلمون و مهربون