یه 18 هیجان انگیز !

یادمه همیشه ی خدا 18 رو دوست داشتم . چون نمره ی محبوبی بود ، همیشه وقتی نگران بودم خیلی کم میشم! 18 عزیز سورپرایزم می کرد... کلی از دیدنش ذوق می کردم .

از کجای امروز بگم ؟ از صبح که بعد از روونه کردن برادرک رفتم دفتر پستی ؟  که اولین نامه ی عمرم رو پست کنم ؟

یا از بعدش که اومدم خونه و چادر گل گلیمو برداشتم و پیش به سوی امامزاده ؟ یا وقتی رسیدم خونه و با یه بسته پستی جلوی در مواجه شدم ؟ یه بسته که توش دوست داشتنی هایی بود نا گفتنی ... 

یا از عصر بگم و اون شلوغی عجیب و غریب آرایشگاه ... از تصمیم یهویی من برای کوتاه کردن مو بگم ؟ 

بگم تبدیل به یه پسر بچه ! شدم ؟ همه گفتن نکن و من این کارو کردم . خیلی خیلی خودمو دوست تر دارم . کسی نیست که بخوام بخاطرش موهام رو حفظ کنم ؛) پس چرا خودمو محروم کنم از حسای خوب ؟ هاها ... یه خانم دکتری کنارم بود تو آرایشگاه و میگفت حیفه! ممکنه عروس شی ... نکن این کارو ! مردا موی بلند دوس می دارن موهای صافت حیفههه ! بهش گفتم مطمینم تا سه سال دیگه بلند میشه ؛) دلیلی برای نگرانی نیست . 

و اینکه خلاصه کنم ... من یه مگی هستم با موهای کوتاه ! خیلییی کوتاه ... آرایشگرمو خیلییی قبول دارم در امر کوتاهی... بسیار خانوم خارجکی مو کوتاه می کنه ؛) و اخیرا از آمریکا اومده ... 

+ روزا خوب می گذره ... :) الهی شکر ... با وجود تمام دغدغه ها