مگی شناسی

پارسال این موقع ها حالم آن چنان خوب و خوش نبود ، مدام آرزو می کردم کمی مستقل تر شم و خودم و توانایی هام رو محک بزنم ، امسال خیلی یک هویی! عزم سفر کردم .

پدرم استقبال کرد از سفر رفتنم و گفت می تونی پولات رو مدیریت کنی و هر زمانی که می خوای به سفر بری ، ناگفته نمونه که جمله ی مگی ما بهت اعتماد دارین رو هم بهوم گوشزد می کرد . 

کم کم باورم شد که مامان و بابا دارن میرن و ما تنها خواهیم شد ، مسئولیت ها خیلی هاشون به گردن من بود ، یه هفته ی واقعاً پیچیده رو پشت سر گذاشتم . خواهرم 3روزش رو درگیر همایش بود تا دیرو وقت و سه روزش رو هم تهران بود . برای کاری که هیچ رقمه نمی تونست نه بگه . جلسه توجیهی بود که از 6ماه قبل تاریخش تعیین میشه. خانومی که تو کارای خونه بهمون کمک می کنه دو هفته رفته مرخصی( خودم بهش گفتم می تونه نیاد!) و در نتیجه اینکه ... من بودم و خودم ...!!! واقعا بی هیچ کمکی

 دوستام و فامیلا می خواستن محبت کنن...سرم آوار شدن و من پختم و سابیدم و .... اصلاً به ذهنشون نرسید که من می تونم مهمونشون باشم جای میزبان و کمی استراحت کنم! 

این اتفاقا همه و همه باعث شد من به آرزوی پارسالم!( استقلال موقت!) برسم . می بینید خدا چقدر زیرکانه ما رو به آرزوهامون می رسونه ؟

امروز جلسه ی ماهانه ی کلاس زبان برادرک بود . صبح خودمو رسوندم اونجا و بعد بانک و بعدتر دوتایی رفتیم جلوی آبمیوه فروشی محبوبمون تو ماشین نشستیم و دو تا آب طالبی یخی خوشمزه زدیم تو رگ !برای ناهار الویه درست کردم . برای شام دایی از همون کنار گذاشتم! 

امروز وقتی با دوستم حرف می زدم از برادرم و کارهایی که باید بکنم دوستم گفت مگی! تو عین مامااانا شدی !!! :)) و خودمم اینطور فکر می کنم

خب ، برسیم به اصل داستان و مگی شناسی ... 

من همیشه ی خدا آرزو می کردم اگر روزی متاهل میشم ، همسرم تو خونواده ی پر جمعیت یا اقلاً پر رفت و آمدی باشه . همیشه فکر می کردم من خانوم مرتبی میشم ، نمی ذارم خونه م ریخت و پاش شه و وقتی خونه م تمیز باشه قطعااا از دیدن مهمون سر زده خوشحال میشم. حتی اگه موجودی یخچالم کم باشه ازش پذیرایی می کنم با روی خوش...

اما اینطور نیست ، من از دیدن مهمون سرزده شوکه میشم! تازه اینا دوستای صمیمی و فامیلای نزدیکمن که یکی دوبار سرزده اومدن خونه م ... شاید اگه فامیلای همسر آینده چنین کاری کنن بیشترم بهم بر بخوره ..هاها

دیگه اینکه من متوجه شدم به قانون خونه ی خودمون عادت کردم و حضور همیشگی مهمون حتی اینکه همه چیز مهیا باشه بازم می تونه باعث آزارم بشه ...

و دیگه اینکه من همیشه فکر می کردم یه دختر شلخته ی خسته !! خواهم بود و این اتفاقا باعث شد بفهمم نه... من واقعی اصلاً اونقدرااا عاشق مهمون نیست . من واقعی اصلاً اونقدرا بی نظم و تنبل نیست ، اصلاً از کارای خونه خسته نمیشه!!! بلکه کلی هم بهش خوش می گذره حین انجامشون . من واقعی از خرید و بیرون رفتن های اضافی خسته میشه ... من واقعی می تونه مسئولیت های یه بچه رو بپذیره!گرچه برادرک بزرگه اما بردن و آوردنش از کلاس شستن و مرتب کردن روزانه ی لباساش و همه ی اینا به شدت زمان بره ...و اینکه هر روز که می گذره بیشتر خدا رو شکر می کنم که چنین فرصتی بهم داده شد ، مدام به خواهرم میگم چه شانسی داشتم که تو این سن این شرایط برام به وجود اومد ...

در نتیجه خیلیییی خدا رو دوست دارم ، با وجود اینکه می دونه درست تو این ده روز چقدر درگیری های مسخره ی ذهنی برام درست شده :( اما مثه یه شیر زن سرپا و سرحالم و خوشحال و مدام خدام رو شکر می کنم !