کانفیوزد الِمِنت

خبببببببببببب

1

2

33333

امتحان میشه...

بعله...سالمه!

.

خیلی چیزها عوض می‌شوند.

خیلی انسانها تغییر می‌کنند.

خیلی از دوستانمان ما را ترک می‌کنند.

انگار زندگی، هرگز، حتی یک لحظه‌ متوقف نمی‌شود تا ما به او برسیم.

نمی‌شود برای فرد دیگری زندگی کرد.

فکر می‌کنم هر کس،‌ باید اول، سبک زندگی‌اش را انتخاب کند.

آنگاه فکر کند که دوست دارد تجربه حاصل از این سبک زندگی را با چه کسی به اشتراک بگذارد...

نمی‌توانی بنشینی و دیگران را با خواسته‌ها و آرزوها و اولویت‌ها و ارزش‌هایشان، مقابل چشمانت قرار دهی و بخواهی انتخاب‌های زندگیت را طوری انجام دهی که آنها همه خوشحال و راضی باشند و بگویی این یعنی عشق!

باید خودت زندگی کنی

دوست دارم کارهایی را که دوست دارم انجام دهم و کسی باشم که واقعاً دوست دارم باشم

اصلاً دوست دارم تجربه کنم و ببینم آن انسانی که می‌خواهم باشم چگونه انسانی است!

اگر این کار را نکنیم دور هم می‌نشینیم و هر کدام دیگری را متهم می‌کنیم که مانع «زندگی کردن ما» شد.

با همه کارهایی که کرد. یا نکرد. یا نمی‌دانست که باید بکند.

بعضی ها می‌گویند کمی از دورتر مسئله امروزت را نگاه کن.

سالها بعد در مورد رفتار و تصمیم امروزت چه قضاوت خواهی کرد؟

شاید این کار، گاهی خوب باشد.

اما من دوست دارم نزدیک تر باشم: همین امروز. دوست دارم در میانه میدان زندگی باشم.

می‌خواهم همه حس‌های خوب را تجربه کنم حتی اگر قیمتش تجربه حس‌های بد هم باشد.

این به من حس زندگی بدون مرز و محدودیت را می‌دهد...

استفان چبوسکی 

دقایقی به اذان مونده و در حال زالاش میباشم!فرداهم یه امتحان خیلی سخت دارم :|

مدیونید اگر فکرکنید جز یدور روخانی اونم از نوع سریعش!کار اضافه ی دیگه انجام داده باشم:((

بعله از اتاق فرمان هم دارن اشاره میکنن که مسابقه والیبال عزیز هم داره شروع میشه

درنتیجه عمرا بشه درس خوند :|

فرنی هم درست کردم تازه! زعفرون نداشتیم :D منم که کلا کارام یلخیه!بدون اینکه بپرسم چی داریم یا نداریم میپرم تو اشپزخونه

پریروزا جاتون خالی باز به سرم زد بامیه بپزم

غافل از اینکه آرد و ماسوره و قیف نداریم.آرد بالاخره از بقال سرکوچه تامین شد ولی ماسوره و قیف..

با کیسه فریزر سرهمش آوردم شد عین پفک :|

من دارم چکار میکنم الان؟!یادم رفت برای چی باید تو وب مگهان پست مینوشتم:D

ببخشید!

 با افتخار و احترام فراوون!

چوپان هستم :)

طی مذاکرات پیامکی ای که با صاحب ارجمند وبلاگ داشتیم

بنا براین شد که بیام اون پستو بردارم و چند جمله ای از طرف مگی و حالش بنویسم

اول اینکه

مگهان یمقدار بی جون هستو واقعا شرمنده همگیتون که نمیتونه بیاد و جواب بده

وقتی ری استارت شد خودش میادو توضیحات تکمیلی رو ارائه میده

دوم اینکه

خواهش کرد به هیچ وجه مستقیم و غیرمستقیم به دوستش که دبخوری ای بنشون پیش اومده حرفی زده نشه که دلشون بشکنه

سومی هم یه مساله پیش  پا افتاده ایه که زیاد گفتنش موضوعیت نداره!

ولی خب شماها محرم اسراریدو...

فکرکنم دارم خاله میشم:| مگهان ضمن بیحالی فراوون به بوی پیازم حساس شده...

یه عکس هم براتون میذارم از دسر معروف رشتمون که دلتنگی نکنید برای مگهان

اونم از یکجای معروف رشت (محله ساغریسازان عزیزم)

این شما و این رشته و خشکار!

البته از خودش نه.از موقعِ آماده شدنش!