کافه رشت!

و بیراه نگفته دوست عزیزمون که بهترین افراد زندگیمان، کسانی هستند که چای هایمان کنارشان بارها یخ می زند...

به نگارش های مختلف شنیدم این جمله رو و هربار بیشتر دوسش داشتم ...

ما دو لیوان پر چای نوشیدیم :) ! هر دو بار هم چای هامون سرد شد از بس که حرف بود و حرف و حرف ...

کتابم رو برده بودم که شاید فرصتی شه برای تموم کردن ده صفحه ی آخرش که نشد :)