عجبااا !!!

3 تا پست نوشتم و چون عادت به خودسانسوری ندارم هیچ رقمه !!! هی انتشار می دادم و هی چرکنویس می کردم و در نهایت هر 3 تا رو قبل از اینکه کسی بخونه چرکنویس کردم و واسه خودم نگه داشتمشون ؛ )

پست ها هیچ ربطی به مگهان دو نقطه دی نداشت و یه یادآوری بود از شبی که ممکن بود از این دنیا برم و تا پای مرگ هم پیش رفتم و برگشتم:)

حالا اومدم بگم چقدررر از نوشتنشون آروم و سبک شدم !

پنج شنبه عازم سفرم ، خواهر به قولش عمل کرده و امروز بلیط ها رو گرفته و قراره با دوست مشترکمون بریم برای خرید .

یه چیزی که این روزا واقعاً برام آزاردهنده شده خوندن این جمله و امثالهم هستش ! "دلم می خواد تا حد مرگ خرید کنم" ؛ "دلم می خواد خودمو با خرید خفه کنم" و واقعاً دلم می گیره از هر چیزی که حس حرص و افراط گری توش باشه . من همه ی زندگیم عاشق خرید بودم و واقعاً کم خرید نمی کنم اما از بیان این جمله اکراه دارم !

بگذریم ... یکی از همسفرام متاسفانه این مشکل و داره هیچ گونه کنترلی رو خرید کردنش نداره و این داستان یه کم نگرانم می کنه که سفر بهم کمتر خوش بگذره. این از این ...

بعد یه چیز جالبی که درباره ی خودم فهمیدم امروز !!! این بود که من واقعاً می تونم کسی رو دوست داشته باشم هنوز ! واقعاً می تونم ها...

با تمام بی حسیم ...

خدایا شکرت ...

دارم یه مسیری رو می رم که می تونه برام شروع جالبی باشه ! الان این جمله ی دارم خطر می کنم بهترین چیزیه که میشه گفت . خودمو سپردم دست روزگار و قصد دارم ببینم چی پیش میاد ... تمرین دوست داشتن می کنم این روزا ...

× واسه خودم ! : خر کسی بودن اصلاً اونقدرا هم بد نیست !