تهران ...

همه ی این هفته رو ، بابا و خواهرم تهرانن ... منم که معلومه جای درس خوندنم ، تو فکر برنامه ریزیم که تنها نباشیم با مامان ... مهمون دعوت کردم ، شب هاش درس می خونم !

شاید بابا مجبور شن برن تهران ، چقدر این مرد فراریه از تهران ! حاضره هر روز مسیر رشت-تهران رو طی کنه اما اونجا یه خونه نگیره و موندگار نشه ... بهش می گیم ما هم میایم باهات تهران ! میگه شماها اونجا دق می کنید که ! دلم نمیاد ببرمتون تو اون همه کثیفی !!!

×××

مدیر کل مجموعه ی این صنعت که عوض شد بابا گفت آخیش یه نفس راحت می کشم (پست نوشته بودم درباره ش!) من دیگه باهاشون همکاری نمی کنم و همینجا تو شرکت می مونم و فقط ماهی یه بار میرم واسه گزارش دادن ! که وضعیت بدتر شد و بهتر نشد ! کارش بیشتر شده : (

میگه باید تلاش کنم همینجوری رفت و آمد کنم و این پروژه رو پیش ببرم از راه دور هر طوری هست ! که مجبورم نکنن برم تهران !!! کلافه می شیم از اینکه همیشه تو راهه : ( حاضرم نیست اونجا باشه ! آخه مرد هم اینقدر وابسته ؟!

×××

به خواهرم میگم من ته ته دلم بدم نمیاد که تهران زندگی کنم و آخر هفته هام بیام رشت ... میگه من هم !!! با این وضعیت کار بابا که نه معلومه اینجاس و نه اونجا نمی دونم چه کاری درسته : (

×××

نگران خواهرم هستم... خیلی  ..... فکر می کنم خواهرم ، یه روزی ازدواج می کنه و میره تهران ... همش یه حدسه ... هرجا که هست خوب باشه ایشالا ...