+ توضیحات تکمیلی پست قبل:

۱. دخترای قشنگ و رفقای مهربون، من نمی‌تونم از دوستام پول قرض بگیرم دلایلم مشخصه، اول اینکه شاید اون دوستام از من بیشتر بهش احتیاج داشته باشن! دوم اینکه من میتونم مثل خیلیا با یه مبلغ خییییلی کم خرید کنم، حتی میشد بگم همسرم خونه‌ش رو عوض کنه و با پولی که میمونه وسایل خونه بخره… اما هیچ‌کدوم اینا انتخاب من نبوده، فعلا با همکاری مادر و مادربزرگم دارم خریدام رو انجام میدم و شکر خدا نگرانیم از بابت خرید نیست، بعدشم وام ازدواج میگیریم و تا حدی میتونم مبلغ رو بهشون برگردونم(می‌دونم تو اکثر خانواده‌های ایرانی خانواده دختر جهیزیه میدن و تو خیلیام پسر) من به رسوم کاری ندارم سلیقه‌ی من اینه تا جاییکه بشه خودم خرید کنم یا خانواده‌م بخرن نه پسر…

همینکه هزینه جشن و خونه گردن اونه کافیه دیگه

+ یکی از دلایلی که راحت نبودم اینجا از دغدغه‌ی مالی بنویسم  یا به دوستای حقیقیم بگم این بود که نمیخوام خدای نکرده ذهن‌ها رو درگیر خودم کنم، یا بعد خدای نکرده احیاناً بیان خونه‌م و بگن خب می‌تونست یخچال معمولی‌تر بخره میشد خونه کوچیکتری بگیره یا نمیدونم توستر و کتری برقی نخره که واجب نیست. خلاصه‌ش کنم و بگم که من ناچارم با استاندارد خودم، خانواده‌م و نامزدم خرید کنم. خیلیا بیشتر می‌خرن و خیلیا کمتر… مهم اینه خودتون چی می‌خواین یا شرایط و سبک زندگیتون چیه… اونقدر بودن دوستای خودم که اصلاً جهیزیه نخریدن و یه خونه نقلی گرفتن و از وسایل خیلی کم و معمولی شروع کردن و الانم خیلیاشون خوشحالن و خیلیاشونم جدا شدن… پس اگه قراره ازدواج کنید دغدغه جهیزیه یکی از بی‌موردترین دغدغه‌هاست. بالاخره یجوری جور میشه دیگه آخرین راه هم که وامه… یادتون باشه چیزایی بخرید که برای خوشحالی و راحتی خودتون و نزدیکاتونه نه بیشتر

+ عاشقتونم که بهم راهکار میدین، چرا اینقدر خوبین و مهربون آخه؟:) 

+ راستی من تشک مهمانم خریدم! می‌تونم از حالا برای مهمونای احتمالیم ذوق کنم.