دلتنگی های دم ظهری

داشتم جزوه هامو مرتب می کردم و تصمیم می گرفتم برای درس خوندن، آفتاب زده بود تا وسط سالن خونه و من پشت میز لپ تاپ نشسته بودم. یهو عطسه کردم، بعد عطسه احساس کردم دلم پره، احساس کردم خیلی دلتنگم و احساس کردم حتی نمی دونم برای چی دلتنگم و شروع کردم به اشک ریختن و جمع کردن کتاب دفترمو دویدم سمت اتاقم، دلم نمی اومد اشکامو پاک کنم، بعضی اشکا انگار حال خوشی دارن و اجازه دادم گونه هام خیس شه... 

به این فکر کردم که چه خوشبختم که دلم تنگ میشه، این یعنی هنوز روحم زنده ست و هنوز اونقدر کودکم که می تونم براش دلتنگی کنم...