از تولد تا ماجراهای ازدواجی...

نمی دونم یادتون بیاد یا نه؟ ولی یه روز که با بچه های کلاس آلمانی رفته بودیم رازقی بچه ها شروع کردن به کف زدن و تولدت مبارک خوندن برای من و آقای پیانیست هم برامون نواخت، منم به شدت گریزون از کانون توجه جمع های گنده بوده و هستم و خب رنگ پوستم از گندمگون روشن به قرمز! بدل شد.

دیشب ساعت 7 برنامه داشتیم با دوستای خواهرم_که به دلیل اختلاف سنی کم دوست منم هستن_بریم شام بیرون که بنده کادوهامو بگیرم و به مناسبت تولدم مهمونشون کنم، القصه دم در خونه مادربزرگم رو دیدیم که برف رو چادر قشنگش نشسته بود با خواهر جیغ جیغ کنان رفتیم و سوار ماشین شدیم، به سه دوست دیگه زنگ زدیم و رفتیم دنبالشون، ماشین سفید شدمون رو که دیدن اونام کلی ذوق کردن...

رفتیم فودکورت و دوستان کادوها رو به بنده دادن و منم که رشتی! لارژگونه تا جا داشت سفارش دادم و در انتها فقط سالادها خورده شده بود، نمی دونم چرا اینقدر موجود حریصی هستم در برابر غذا، وزن و هیکلی هم ندارم ولی به شدت حریصم! و به شدت ویاری... خب از بحث خارج نشیم، می گفتم یهو تلویزیون رو به رومو دیدم که تصاویری از بی بی سی پخش می شد و یهو تر که به خودم اومدم دیدم آهنگ تولدت مبارک اندی در فضا پخشه با صدای بلند، بله بله بدت بیاد سرت میاد و این حرفها...آقای گارسون از دور دستها پرواز کنان اومد سمتم و تولدمو تبریک گفت خلاصه که بله اندی برامون تولدت مبارک نخونده بود که خوند، فکرم نکنید اینجا اروپاست خیر اینجا ایران است زیر نظر قوانین کاملا اسلامی:-" 

براتون بگم یکی از دخترای جمعمون 5شنبه قراره با آقایی بره بیرون و باید تصمیمشو بگیره، ما 4 تام تااا جا داشت اذیتش کردیم و این ماجرا رو به سخره گرفتیم، می گفتیم حالا 22م میان، بگیم چند روزی باشن که 25 ولنتاین و تولد حضرت زینبه عقدتون کنیم و خلاص! خیلی خندیدیم به تمام ماجراهای بله برون و دیدارهای خانوادگی و چه و چه...اما هممون یه غم و بغض ابلهانه ای خفتمون کرده بود، نمی دونم چی میشه فقط امیدوارم هرچه خیر هست پیش بیاد...

وقتی اومدیم سوار ماشین شیم کلی برف دیگه رو ماشین نشسته بود و باد و برف هم شدت گرفته بود، دختر طفلی رو اذیت می کردیم که هیچی، فلتنی برف گیر شده این هفته ام نمیتونه بیاد و استرس همچنان ادامه داره... تا عروسی و اینکه کجا بریم شام نامزدیشو بخوریم پیش رفتیم، در انتها عروس تو بی(to be) اعلام کردن آخر هفته ی بعد خونه ی شوهر منتظرمون هستن بریم یه هفته ای سفر و عشق و حال:)))))))) دیگه اگه شازده نتونه بیاد خودش مجبوره با پای خودش بره خونه ی بخت...

+ دوستان یه سوالی برام پیش اومده، شما اگه همسرتون خونه مجردی داشت/داشته باشه، وسیله هاش رو چی کار می کنید؟ و آقایون احتمالی که از این ورا رد میید، شما ناراحت میشید که وسیله هاتون کنار گذاشته بشه و وسایل جدید جایگزینش کنن؟ یا اصلا براتون مهم نیست که خانوم جهیزیه ای بیاره؟  

+ درست هفته ی بعد تولدم بود دیشب، مثل 25سال پیش برفی... :)