یه وقتایی هم هست که همه آرزوت میشه 8ساعت خواب راحت شب...

دیگه نه دنبال اینی که یکی خیلی دوستت داشته باشه و نه وقتش رو داری که یکی رو خیلی دوس داشته باشی...

نهایت دوس داشتنهات میشه همین گاه گاهی فکر کردن به کسی اون ته مهای ذهنت، نهایت فرصتی که داری میشه دقایقی پیش از خواب و نهایت حالی که داری میشه اینکه فک کنی اگر روزی کسی رو دوس داشتی براش فلان کارو بکنی، چون یه روزایی بود که خودت خیلی تنها بودی و خیلی می خواستی یه نفری باشه برات همچو کارایی بکنه...

  به خوابمم نمی دیدم این روزهای پر کاری رو، ای کاش درگیری ها همش کاری بود و همش به خوشی... 

+ دیروز هفتم بود.

+ 88 کامنت تایید نشده... همشون رو پیشتر خوندم، شاید مجبور شم کامنتدونی رو باز کنم و بی جواب تاییدشون کنم، پس لطفا کامنت خصوصیتون رو عمومی ننویسین، سپاسمندم... خعلی

+ دارم از شدت بی خوابی می میرم، ولی هنوز زنده م!