در دل تنگم، گله هاست...

بی قراری شاخ و دم نداره، وقتی شبا خونه ی عمه م فکر می کنم کاش فردا بیام خونه و تو جای خودم بخوابم. وقتی میام خونه میگم کاش میشد همین الان برگردم خونه ی عمه... انگار بخشی از روحم اونجاست. 

از دست دادن آدما خیلی سخته، من بابالنگ درازم رو گم کردم و تو این اوضاع غم انگیز فقط اون بود که بعد خدام می تونست خوشحالم کنه...