اسم بچه از ایرانی تا عربی

بچه خوبه، همه میگن که من خیلی بچه دوست دارم و بچه هام منو... ولی خب خودم خیلی موافقش نیستم، چون خیلی از بچه ها رو هم اصلا دوست ندارم. بستگی به خیلی چیزها داره دیگه، اما اگر به دلم بشینن جون میدم براشون... ساعت ها می تونم باهاشون بازی کنم و قربون صدقه شون بشم و این حرفها :دی

اینو خودم خیلی نفهمیده بودم، چوپان فهمید بهم گفت. بعد من بچه دختر بیشتر دوست دارم معمولا و حس گوگولی تری دارم بهشون، ولی به نظرم بچه ی مردم پسرش شیرین تره(!) 

اینا رو گفتم که بگم یه روزی داشتم وبلاگ سرن در سکوت رو می خوندم که یهو با ذوق گفتم وای من اسم بچه م رو انتخاب کردم، مامان چند ثانیه با چشمای گرد شده نگاهم کرد گفت چی؟ چه اسمی؟ گفتم اگر روزی ازدواج کردم و باباش با اسم عربی مخالف بود(اسمی که در ذهنم براش انتخاب کردم سالهاست عربیه) می ذارم گیلانشاه!! مامانم که نزدیک بود پس بیفته، گفت الان جدی میگی؟ گفتم آره... از پنبه که بهتره:دی 

خواهرم مدتها می خواست اسم دختراشو گندم و پنبه بذاره، واسه خودتون متاسف باشید. دهه، ما خونوادگی اهل اسامی خاصیم:دی :)) (شوخی)

مامانم میگه 2ماه دیگه یادت میره گیلانشاه رو، ولی اینم بدون پدرش شاید خوشش نیاد از این مدل اسم و لقب شاه دادن به بچه ش و حس بزرگی رو بهش القا کردن، شاید گیلانی نباشه باباش اصلا، منم مصرانه می گفتم مهم نیست، بچه ی من شاه گیلانه:دی حتی اگه باباش مثلا زابلی باشه و از انتخابم ذوق زده بودم!!! ولی امیدوارم روزی با آدمای متعصب به زبان پارسی ازدواج نکنم که اسم عربی انتخابیمو دوس نداشته باشه:دی 

در ضمن اسم باباشم انتخاب کرده بودم، ولی انگار دیگه بیخیال شدم. چون حالا دری به تخته بخوره یکی از من خل وضع خوشش بیاد، بعدمن بشینم منتظر که یه فلانی نامی منو بپسنده که به اسم بچه ی آینده م بیاد؟ :| خلم مگه، کسی که ما را دوست داشته باشه و دو سه تا فاکتور رو داشته باشه کافیه اصلا:دی 

آیکون یه مگی قانع(!)

هیچ دقت داشتید که من شیفته ی دخترم، بعد اسم پسر انتخاب کردم دیگه؟... احتمال دادم بپرسید واسه همین خودم میگم که اون اسم عربی رو تا حالا به هیچ کس نگفتم جز مامانم شما آزادید حدس بزنید، اگر کسی بتونه حدس درست بزنه که بعید است، من یه جایزه ی خوب(!) براش در نظر می گیرم:دی 

ضمنا جواب درست اگر داده بشه خصوصی برای خودم می مونه:دی