من برنگشتما! :-"

یه بار چوپان تصمیم گرفته بود که برای مدتی ننویسه، بعد یه روز اومد نوشت سلام، من برنگشتم هااا فقط خواستم فلان اتفاق رو ثبت کنم، خلاصه تهدید وار برگشته بود.

حالا حکایت منه، امروز از صبح تا حالا همش درگیر بودم، انشالله ختم به خیر شه و طوری نباشه، با دکتر اصلیم تماس گرفتم و آرومم کرد، گفت فقط صبوری کن تا جواب بیاد و سونو هم برو تا برگردم رشت... که خب میرم.

---

این بین اتفاقات بامزه ای هم افتاد که دوس داشتم ثبتشون کنم، 

خانمی که ازم آزمایش گرفت بهم گفت چهره ت چه معصوم و خوبه بی آرایش(با آرایشم رو ندیده ها)، ازم خواست یادش بدم شالش رو مثل من محجبه طور ببنده، منم با اینکه بی حال و مضطرب بودم یادش دادم و گفت اینجوری می بندم فردا و یادت می کنم. 

تو آزمایشگاه یه پیر زنی کنارم نشست و خونشو گرفتن، نگاهم کرد گفت من بمیرم الهی، جوون طفل معصوم خدا الهی شفات بده، تو دیگه چرا، تو که سنی نداری هم سن و سال نوه کویچک منی... مهگل من هم سن توعه، و از ته دل داد میزد خدا این بچه رو شفا بده و هرچی اون خانوم پرستار بهش میگفت ایشون طوریشون نیست اهمیت نمیداد و طلب شفا می کرد از خدا و منم به پرستاره گفتم خب شاید طوریم باشه و ما که نمی دونیم. گفت ایشالا که نیست ولی راس میگیها... بذار دعاشو کنه

از اونجایی که روزه بودم خب دستشویی نداشتم و آزمایش قند و اینا هم داده بود دکترم، به مدت یک ساعت و اندی نشستم تو آزمایشگاه بلکه دستشوییم بگیره و آخرشم خانومه گفت این مقدار کمه(!) یه کم دیگه بشین بیشترش کن و گفتم خانوم تو رو خدا چونه نزن و خودم مردم از خنده، بله یه همچو روحیه ی جالبی دارم من، حالا از درون دارم سکته می کنم که طوریم باشه ها... 

جالبترین اتفاق امروز این بود که...

رفتم دفترچه م رو گذاشتم واسه پذیرش گفت آزمایش بارداریه؟! و باعث شد کلی خیال پردازی کنم که یه روزی ممکنه منم برای همچو چیزی برم آزمایشگاه و خب کمی حالم بهتر از قبل شد.

+ این دفترچه بیخودا رو هیچ دوس ندارم، هر بار مریض میشم اعتبار نداره و باید تمدید شه، الانم 7روز مونده به اتمام اعتبارش... بعد سوالم اینه که آزمایشی که با این بشه 100تومن، بدون این چند میشه واقعا و چرا اینقدر خدمات درمانی گرونه؟ تازه این هزینه ی یه آزمایش خون خیلی ساده بود.