فردا این موقع 25 ساله و 5 ساعته ام!

داشتم با خودم فکر می کردم چرا اینقدر بی حوصله م و چرا اینقدر بی انرژی جواب اس ام اسهای تبریک رو میدم؟ یهو خجالت کشیدم از خودم، واقعا فکر می کنم خیلی ها دوسم دارن و حتی اگه هم ندارن درهرحال به یادم بودن که دارن تبریک میگن.

خلاصه اینجوری شد که سعی کردم خوشحالانه با قضیه برخورد کنم هرچند که به نظرم تبریک خیلی مفهوم نداشته باشه.نمی دونم چرا امسال اینجوری شدم و تبریک زده ام؟ امیدوارم ناشی از افسردگی! نباشه که خیلی زشته یکی مثل من بخواد افسرده شه؛)

فردا سعی می کنم یک عدد عکس از بیمارستانی که توش چشم به جهان گشودم بذارم:دی

ایده ای ندارید واسه ایجاد شوق و ذوق تولدانه؟! حالم خوبه ها ولی ذوق ندارم و خب این برای من همیشه ذوق دار خیلی غیر طبیعیه...

+ 24سالگیم خیلی خوشگل بود لعنتی، خیلی خوشگل بود، 24سالگی همراه بود برام با عطر پرتقال و همراه بود با کلی تجربه های جدید و دوستهای جدید و اتفاق های خوش... شاید واسه همینه که نمی خوام بره؛) هوم؟