درباره من
اینجا روزهای مختلفی رو به خودش دیده و حالا دیگه بخشی از من شده، مگلاگ خونهی امن من:)
ادامه...
پیوندها
- هولدن کالفیلد
- جلبک خاتون
- دختر بهمنی
- روزنامه چی
- پرفکت دویچ
- مداد کوچک
- یلدای شب
- مرد رشتی
- دختر صیاد
- دخترِ خوب
- بانوى بهار
- رژ نوشت
- شباهنگ
- م.مویدی
- آسمانی
- خورشید
- مترسک
- تیلو تیلو
- ریکاورى
- یادگاری
- زیزیگولو
- دل آرام
- آغاز نل
- آویشن
- جولیک
- فاطیما
- سهیلا
- نیکادل
- طودی
- آناهیتا
- ماهی
- بهسا
- هانی
- دلژین
- السا
- سارا
- بریدا
- عمو
- رگها
- ریما
- نیما
- بانو
- نل
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 9
- بهمن 1402 4
- دی 1402 3
- آذر 1402 5
- آبان 1402 4
- مهر 1402 5
- شهریور 1402 3
- مرداد 1402 8
- تیر 1402 11
- خرداد 1402 8
- اردیبهشت 1402 5
- فروردین 1402 5
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 3
- مرداد 1401 2
- خرداد 1401 2
- اردیبهشت 1401 3
- فروردین 1401 4
- اسفند 1400 2
- آذر 1400 1
- شهریور 1400 2
- مرداد 1400 3
- خرداد 1400 5
- اردیبهشت 1400 1
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 4
- بهمن 1399 3
- دی 1399 6
- آذر 1399 2
- آبان 1399 2
- مهر 1399 4
- شهریور 1399 3
- مرداد 1399 5
- تیر 1399 6
- خرداد 1399 3
- اردیبهشت 1399 16
- فروردین 1399 6
- اسفند 1398 11
- بهمن 1398 10
- دی 1398 11
- آذر 1398 9
- آبان 1398 7
- مهر 1398 17
- شهریور 1398 7
- مرداد 1398 5
- تیر 1398 31
- خرداد 1398 23
- اردیبهشت 1398 10
- فروردین 1398 16
- اسفند 1397 3
- بهمن 1397 3
- دی 1397 9
- مهر 1397 3
- شهریور 1397 4
- مرداد 1397 3
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 5
- اردیبهشت 1397 4
- فروردین 1397 5
- اسفند 1396 16
- بهمن 1396 7
- دی 1396 12
- آذر 1396 25
- آبان 1396 11
- مهر 1396 7
- شهریور 1396 11
- مرداد 1396 10
- تیر 1396 19
- خرداد 1396 41
- اردیبهشت 1396 31
- فروردین 1396 20
- اسفند 1395 25
- بهمن 1395 35
- دی 1395 38
- آذر 1395 57
- آبان 1395 61
- مهر 1395 74
- شهریور 1395 142
- مرداد 1395 69
- تیر 1395 99
- خرداد 1395 102
- اردیبهشت 1395 77
- فروردین 1395 87
- اسفند 1394 86
- بهمن 1394 73
- دی 1394 103
- آذر 1394 85
- آبان 1394 61
- مهر 1394 52
- شهریور 1394 69
- مرداد 1394 63
- تیر 1394 64
- خرداد 1394 67
- اردیبهشت 1394 35
- فروردین 1394 51
- اسفند 1393 50
- بهمن 1393 57
- دی 1393 37
- آذر 1393 31
- آبان 1393 39
- مهر 1393 34
- مرداد 1393 1
جستجو
آمار : 1817566 بازدید
Powered by Blogsky
دیوار 47 بچه های سندروم داون!
بدترین اتفاق امروز دزدیده شدن دوچرخه ی قرمز و عزیزم بود، اندازه ی یه دنیا ازم انرژی گرفت ...
و بهترین اتفاق هم کشف دیوار 47 ! بود ... اینقدر ذوق کردم که خدا می دونه ، شمام ببینید ، شمام کیف کنید . این هنر بچه های 47 یه...بچه هایی که یه چیزی از ما بیشتر دارن ؛)
مگهان
1394/08/05 ساعت 01:14
عه من ندیدم واسه رشتتو...
کجاس؟
درست رو به روی دانشگاه علوم پایه... هتل المپیک دیدی کجاست؟ دیوار بغلش :)
وااااای خیلی بده حتی تصورشم ترسناکه برام :(
دزدگیر اینا ندارین؟
کاش بگیرنش خیالتون راحت شه
پس بعدی شهرماست
+اگه دیدم حتما عگس میندازم
عزیییزم...
خیلی دوسشووون دارم
من هم... البته نمی تونم باهاشون ارتباط برقرار کنم به راحتی
آره مگی جونم یک روز برو کتابخونه اش ،جالبه.وای نقاشی های رازی عالی هستن..دو هفته پیش دوستم از تهران اومده بود، مثله بچه دبستانی ها بدو بدو بردمش بهش نشون دادم دیوارهارو
انشاالله میرم. راستش یه بار تصمیم داشتیم گروه کتابخونی درست کنیم یه روز در هفته بریم تو یه کتاب خونه و با هم کتاب بخونیم که پشت گوش نندازیم...
الان که حرف از اینجا زدی یادش افتادم:) بهت میگم.
احتمالا فردا هم اگر رشت باشم برم اینجا رو ببینم:)
+ واقعااااااا ؟! واقعا ؟ چطور دیدی رازی رو نکنه مسیرته:دی
من گفتم اینجا جایی نیست همه ببینن و حیف ...
کار خیلی پسندیده ای کردی عزیزم راضیم ازت!!!
آخییی... من تابحال ازین دیوارا از نزدیک ندیدم اما اون باری که تو خندوانه داشت نشون می داد و برنامه ی TED آزاده عباس زاده (اینجا: http://tedxtalks.ted.com/video/Wall-47-%7C-Azadeh-Abbas-Zadeh-%7C) دیدمشون خییلی حس قشنگی داشت...
+الهی... ایشالا که پیدا بشه...
چندوقت پیش بابام با یه کفشی که خیلی دوسش داشت و باهاش خاطره داشت رفته بود هیئت, بعد که خواس بیاد بیرون هرچی گشت کفشه رو پیدا نکرد :(
انقده غصه خورد...
چنروز بعدش ازونجا زنگ زدن گفتن بچه ی سرایدار اونجا شیطونی کرده یکی از کفشارو برداشته, بیاید شناسایی :))
تازه بچه هه به روی خودشم نیوورده بود, مامانش پیدا کرده بود :))
امیدوارم دوچرخه ی قرمز تو م زودتر پیدا بشه و خوشال بشی :)
اوهوم دکتر همشهریمونه ؛) دیدی که آویش گفت دوست دختر عمه ش هم هست!
+ عاااالی بود
+ کاااااااش بچه سرایدارتون وسایل ما رو برداشته بود:))) این سومین باره امسال!!!!!!!!!!
دوچرخه قرمز مگی
چرا طرفی ما از این دیوار نقاشی ها نداره
:( دوچرخه ی طفلیم دوچرخه ممم ...
نمیدونم که ایشالا اونقدر تعدادشون کم باشه که فقط اسم یکی دو تا سندرم داونی رو دیوار ببینید.
+ فعلا فکر می کنم دومین شهر هست رشت :) و بعدی شنیدم که احتمالا قزوین هستش
چقدرم این بچه ها دوس داشتنی ان :)
اخی دلم سوخت ، خیلی دوچرخه دوس دارم :( اونم قرمز .. کاش پیدا شه دزدش و دوچرخه ات :| حالا دزده نمیخواد پیدا شه دوچرخه رو برات پس بیاره
بدترین اتفاق ممکن اینه که بدونی خونه ت دزد رفت و آمد می کنه. چیزی ازش ننوشتم ولی خانوادگی آشوبیم ... امسال این چندمین باره
آره مگی جوون خیلی جالب بود.نقاشی هارو روز کودک کشیدن،واقعا هم کارشون قشنگ بود ،دیروز دو تا دختر جوون داشتن دیوار بغلی رو نقاشی میکردن، با ی شور و شوقی کار میکردن،خوشحالم چند سالیه سازمان زیبا سازی به فکر دیوارهای رشت دوستداشتنی ماست..من از ساعت 1.5تا 4 اونجا بودم یک کتابخونه کوچیکه اما واسه من خىلی دوست داشتنی بود من بودم تنها با کتاب ها و چندتا گلدون ناز.خىلی وقت بود دوست داشتنم بادبادک بازو بخونم تا صفحه 40،45 روخوندم جالب بود واسم.نیازبه عضویت نداره روزای زوج واسه خانوم هاست کتاب هاش خیلی زیاد نیست اما آرامش میداد بهم مسجد فاطمىه رو دوست دارم.:-) :-)شاید قسمت شد یک بار روی ماهت و دیدم دختر خوبم<3
الهی از اون روز هست؟ خب من پیاده مسیرها رو کمتر طی می کنم . به همین دلیل ندیدمش
ببین یه سوال این خیابون رازی رو دیدی؟ از ضیابری به سمت رازی بازارچه رشت رو کشیدن خیلی بامزه ست:)
عالیه... دلم خواست برم این کتابخونه و یکی دو ساعت در آرامش کتاب بخونم
وای مگی جونم چه جالب:-) منم دیوز واسه اولین بار اون دیوارو دیدم.کارشون خیلی قشنگ بود.بچه های ابدی هنرمند...دیروز یک کشف دیگه هم کردم .بالاتر از اونجا مسجد فاطمیه یک کتابخونه دوست داشتنی داره ورود واسه عموم آزاده حس خوبى بود .سه ساعت تنها اونجا بادبادک باز خوندم .بجز من کسی اونجا نبود.واسه من که موندن تو خونه کلافه ام کرده بود خیلی خوب بود.:-) :-)واسه از دست دادن دوچرخه دوست داشتنیتم متاسفم دختر نازنین.
وای عزیزم ... چقدررر هیجان انگیز! نکنه این نقاشی مال همین دیروز بوده ...
چه ساعتی اون طرف ها بودی،وااای چه عالی!این یعنی اینکه هر زمانی دلت بخواد بری بیرون و نخوای تو پارک بشینی کتاب بخونی میتونی بری اونجا!
چقدر هم مسیرش خوبه برام...
من بچه که بودم همیشه میرفتیم مسجد فاطمیه:)
بادبادک باز خوبه دختر... بخونش و لذت ببر ... چند صفحه پیش رفتی؟
کتاب خونه چقدر کتاب داره ؟ واسه اونجا خوندن نیازی به عضویت هست یا نه؟
دیوار 47 چیه؟توضیح میدی؟
اوهوم عزیزم یه دیواره که یادمون بندازه بچه های 47 کروموزومی یا سندرم داونی ها رو :)
اینکه چه ایده ای دقیقا پشتشه نمیدونم ولی حس جالبیه که برای خودشون یه دیوار دارن و اولین دیوارشونم تو استان ما تو رضوانشهر بنا کردن؛)
یه مطلب در مورد همین فرشته‌های تبعیدی روی زمین نوشته بودم حیف اون بلاگفای ملعون زد کل آرشیومو ترکوند وگرنه الان اینجا موضوعیت داشت... اون «یه چیزی» که بیشتر از ما دارن پاکی و معصومیت‌شونه؛ برادر کوچیک یکی از همکارای ما از همین فرشته‌هاست، امکان نداره ببینیش و دوستش نداشته باشی
آخی ... چرا حس می کنم خونده بودم؟ آها شایدم نخونده بودم ولی یکی درباره داون ها نوشته بود تو همین مدلی براش کامنت گذاشته بودی واسه همین برام آشناست آقای متر:دی
به شی سلام برسون! ؛)
عخی دوچرخه... نچ. حیف شد
من سندروم آسپرگر دارم. برای من دیوار ندارید اونجا؟
خییییلی دلم گرفته که دزدیده شد... خیلییی :(( کی چشم زد من و دوچرخه قرمز دخترونه م رو؟
اوف... نه شما خزنده ها که همش رو دیوارای ما شمالی ها در حال خزیدنید بستون نیست:)))؟
یه دیوار پراز حس قشنگ
مگی رمز میت های قیلیت به منم میدی؟؟
اوهوم... پر از رنگگگ :)
اتفاقا فردا باید برم منظریه خونه دوستم باهاش کار دارم،حتما میرم دیدن این دیوار
چقدر جالب حتما ببین آویشن جان
وای مگی،تو کدوم خیابونه؟
چه حس خوبی داره این دیوار.
راستی یه چیزی،میدونستی ایده پرداز دیوار 47 یا بهتر بگم دکتر آزاده عباس زاده دوست و هم رشته دختر عمم بوده تو دانشگاه؟حتی دانشجو بود یه کتابم نوشته،بماند که با استقبال زیادی روبه رو نشد ولی من دوسش دارم.
دیوار رو به روی دانشکده علوم پایه...
نامجو به منظریه.
چقدر جالب میدونستم رشتی هستن و اتفاقا تو برنامه خندوانه دیدمشون؛) آخی ...