مگلاگ اگر تو نبودی احتمالا مسیر زندگی من به کلی عوض میشد.

فردا تولد دوستمه، دوستی که نمی‌دونم چطور اینقدر راحت در دنیای حقیقی جاشو تو دلم وا‌کرد، آخ وقتی فکر می‌کنم می‌بینم چقدر خاطره داریم با هم... 

فکر که می‌کنم می‌بینم یادم نمیاد وقتی نبود چجوری بود زندگیم، عین اینایی که بچه‌دار میشن و میگن  یادمون نمیاد قبل بودن بچه زندگیمون چطور میگذشت...

این پست رو اینجا نوشتم چون خواستم یه بار دیگه از مگلاگم تشکر کنم که تو رو به من داد، می‌دونم احتمالا دیگه‌ وبلاگمو نمی‌خونی...

+ انگار همین دیروز بود که تو رو اون صندلی رو به روی پنجره نشسته بودی و از طبقه ۱۱ ناامیدانه بیرون رو نگاه می‌کردی... با دیر رسیدنم رسما ناامیدش کرده بودم و من هنوز همونم و‌ هنوز همیشه دیر به قرارام می‌رسم. هاه...

وای، نمیدونید که چقد حال خوبی بود.چقد هیجان داشتم و چقد چقد از اون روز به بعد زندگیم خوشرنگ‌تر شد.