تو که دستت به نوشتن آشناست ...

گویا ننوشتن دردم رو بیشتر می کنه ، روزه باعث شده انرژی بدنم کم شه و من به خود بی انرژیم عادت ندارم . 

فقط همین ... می نویسم هنوز ، آروم ترم ، عجول بودن تو وجودم نهادینه شده و بدون فکر تصمیم می گیرم و عملیش می کنم . 

خب من هستم... فقط سطح انرژیم پایین تر از همیشه ست. لطفا تحملم کنید :) 

+ می خواستم استندبای شم ، دیدم باطریم ضعیفه و ممکنه دیگه هیچ وقت روشن نشم ، ترجیح دادم بمونم و بنویسم .