مهمون های منتخب جشن عروسی!!!

نشستیم دور هم و مهمونای مدعو رو لیست می کنیم . مامان میگه نمیشه به دوستاتون نگید ، بابا میگه من همکارا و دوستامو چی کار کنم ؟ برادرک با هیجان میگه استاد منم هست . خواهرم میگه من دوستام رو بی خانواده دعوت می کنم و من هم تاییدش می کنم . مامان بابا میگن هرکس با خونواده ش بیاد بهتره . 

می خندم میگم کارت هم بدیم به مهمونا ؟ و میرم تو فکر که چرا من انقدر لج دارم از مراسم عروسی ؟ مگه نه اینکه دیدن دوست و فامیل دور هم خیلی لذت بخشه ؟ مگه نه اینکه ولیمه دادن بسیار سفارش شده ؟ اونقدر حس خوبی دارم که خدا می دونه و همینجا اعلام می کنم که پشیمونم از حرفی که میزدم . عروسی و اتفاقاتش گویا هیجانات زندگیم رو بالا می بره . خیلی هم سنت نیک و پسندیده ایه. الهی خدا به همه اونقدری بده که بتونن کنار عزیزاشون جشن بگیرن روز خوششون رو .

البته هنوز پای حرفم هستم و یک شام جانانه رو به بزن و برقص شیرین عقلانه ترجیح میدم. 

+ مامان و بابای جانم ، شهریور حاج خانوم و حاج آقا میشن ... 

+ جفتشون خیلی خوشحالن ، باورم نمیشه که بابا بتونه یک ماه از محیط کاری دور باشه ، کمی استرس داره برای روزهای دور بودنش ... 

+ خواهر نگرانی داره که سرپرست من و برادرک می شه ... 

+ من نگرانم که باید وظیفه ی نگه داری از برادرک رو به عهده بگیرم ، خواهرک از سر صبح تا 7 غروب خونه نیست . در عوض حس می کنم باید تجربه ی جالبی باشه.

+ از آخر ماه رمضون قراره بریم چند جایی رو تست کنیم و رزرو کنیم اگه خدا بخواد. 

+ دوستان رشتی ؟ پیشنهادی برای شام عروسی مامان بابای من در آستانه 30 سالگیشون دارید :) ؟