تا وقتی دلت نیاد نخ اون بادکنک کهنه رو رها کنی ، قطعا بالون تازه ای نصیبت نمی شه . تا وقتی چشمت به اون بادکنک باشه که رهاش کردی تو آسمون و ابرا ، هیچ چیز خوبی رو جز اون نمی بینی و چون خیلی ازت دور شده... هر لحظه زیباتر می بینیش ... و چون دستت بهش نمی رسه ، دلتنگ ترش میشی ...
+ من از روزی خوشی به زندگیم برگشت که فهمیدم تو دنیا بهتر از اون بادکنک کهنه ی رها شده زیاده ...
+ گرچه بادکنک بهترین همبازی اون روزهام بوده ، اما فقط بهترین اون روزهام ! نه امروز هام ...
+ آدم های خوب تو دنیا زیادن ... قدیمی ها رو به پشتتون حواله کنید که درهای تازه به روتون باز شه ! از من گفتن بود ...
+ چقدر مدیون خدام من ... و آخه چقدر ...
+ تو راهی ، یک فرشته است . (زمزمه با خودم!)
آره.اوایل دانشجویی.
من هم همون زمانا
یاد بادبادک باز افتادم
خوندیش آیا ؟
تنها چیزی که میتونم به همه ی جوونا(!!!!) بگم اینه:
انسان، همیشه اشتباه میکنه. همیشه حماقت هم میکنه. هیچ وقت نکنید به خودتون فشار بیارید به خاطر خطاها.... ما زندگی میکنیم که خطا کنیم تا تجربه کنیم و یاد بگیریم. بگذرید و برید. زندگی مثلِ بازیِ پینگ پنگه... سرویس بعدی رو سعی کنید خوب بزنید. نتونستید هم، نهایتش اینه که یه بازی رو می بازید. همین و بس
سلام پیر بزرگ !
این البته اشتباه نبوده صرفا شاید زمان اشتباهی بوده . چون نات ها کارهای مهم تری داشتن که با دونات شدن ازش عقب موندن .
دیگه به خاطر خطاهام به خودم سخت نمی گیرم ... خطاهای گذشته البته و امرور خطایی ازم سرنزده !!! الهی شکررر
خیلی خوب گفتی نهایتش اینه که بازی رو می بازیم دیگه ! هاها.....
برام دعا کن مگی
چشم :دی
اگه به جایی برسه
عجیب تر از این جمله ها اینه که قلبا ایمان دارم بهش اما نمیخوام باور کنم انگار
باید باور کنی ولی :|
اممم پُست در حاله ای از ابهامه ! :))
بله :دی
خودمم هستم هنوز ...چه برسه شماها
قدمش خیر باشه
خدا زیاد کنه (دهن کجی)
یه دونه تو راهی کافیمه من :|
نباید گفت قدیمی و جدید
باید گفت حقیرهارو رها کنید
حالا میخواد قدیمی باشه یا جدید
صحبت قدیم و جدید که بشه آدم حس میکنه هیچ تعهدی وجود نداره
و این اصلا خوب نیست