در دنیای تو ساعت چند است ؟

این روزها که با دوست مکاتبه ایم آشنا شدم ، بیشتر احساس می کنم رشتی بودنم رو دوست دارم . 

تو حرف زدن های خیلی جدیش مگهان رو چی چی نی ! خطاب می کنه . که واژه ی کاملا گیلکیه ... آهنگ های گیلکی برام می فرسته و من رو شگفت زده می کنه و میگه خوندن فلان شعر گیلکی کار هر روزش شده . 

امروز براش نوشتم که می رم سینما ، برام نوشته بود که رفته و نهنگ عنبر رو دیده و خیلی هم عالی بوده . بهش گفتم میرم فیلم "در دنیای تو ساعت چند است؟" رو ببینم ... گفت خوشحاله که میرم تا بفهمم "در دنیای او ساعت چند است؟" و انگار هم نظر بود با بانو چوپان که من نباید این فیلم رو خیلی دوست داشته باشم چون تم کاملا عاشقانه ای داره . 

فیلم رو دیدم ، چقدر من این فیلم رو دوست داشتم ، چقدر حس کردم دلم می خواست این فیلم رو با کسی ببینم ! چقدر لحظه لحظه ش رو حس می کردم . خیابون های شهرم ، انزلی ... بلوار ... و حس بارش بارون از تو فیلم حتی حس می شد . 

میشه لطفا برید و این فیلم رو ببینید ؟ واقعا میشه ؟ دوست دارم بدونم کیا مثل من این فیلم رو دوست داشتن انقدر ...  

× 3بار با چوپان قرار سینما گذاشتیم و کنسل شد یک بار هم با پری عزیز ... با چوپان که بی برو برگرد من مقصر بودم که برنامه م جور نمیشد . اما انگار همه چی دست به دست هم داد که من شبونه و بی برنامه همراه خواهرکم برم سینما! 

× من هیچ وقت عاشق نمی شم . خب ؟!