پرچم صلح دستمه کاینات ! میشه ببینیدش ؟

چشمام هی خیس می شه و پاکش می کنم ، هی دمر میفتم رو تخت و هی به خودم میگم آروم شو...

میشد بدتر از اینا شه ...

اشکام گوله گوله پایین میان و هی به خودم میگم مگهان ! تو مجبوری ادامه بدی ...

مگهان از تو بدبخت تر پر هست توی دنیا ...

انقدر سوژه های غم زیاد شدن که دیگه واقعاً نمی خوام بهشون بخندم و واقعاً نمی دونم چرا نمی خواد هیچی اونجوری که می خوام باشه ...چقدر صبر کردم واقعاً ...

و هیچ کس از مشکلاتم چیزی نفهمید .

یه جایی آدم می بره ... یه جایی آدم جونش تموم میشه .

× تا اطلاع ثانوی من یه موجود روانی هستم که از همه چیز فاز غم می گیره ، من از خواستگار خوب داشتن حتی غمم می گیره ... گریه م می گیره . من حتی از عاشق کردن کسی هم بغضم می گیره ... بدبخته کسی که منو بخواد . همین دیگه همین ...

ذکر مصیبت 17 فروردین بود که گفته شد .

ممنونم خدایا ... ممنونم که زنده ام !
× احتمالاً به کامنت ها جواب نمیدم .