درباره من
اینجا روزهای مختلفی رو به خودش دیده و حالا دیگه بخشی از من شده، مگلاگ خونهی امن من:)
ادامه...
پیوندها
- هولدن کالفیلد
- جلبک خاتون
- دختر بهمنی
- روزنامه چی
- پرفکت دویچ
- مداد کوچک
- یلدای شب
- مرد رشتی
- دختر صیاد
- دخترِ خوب
- بانوى بهار
- رژ نوشت
- شباهنگ
- م.مویدی
- آسمانی
- خورشید
- مترسک
- تیلو تیلو
- ریکاورى
- یادگاری
- زیزیگولو
- دل آرام
- آغاز نل
- آویشن
- جولیک
- فاطیما
- سهیلا
- نیکادل
- طودی
- آناهیتا
- ماهی
- بهسا
- هانی
- دلژین
- السا
- سارا
- بریدا
- عمو
- رگها
- ریما
- نیما
- بانو
- نل
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مهر 1403 1
- شهریور 1403 5
- مرداد 1403 15
- تیر 1403 2
- خرداد 1403 3
- اردیبهشت 1403 3
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 9
- بهمن 1402 4
- دی 1402 3
- آذر 1402 5
- آبان 1402 4
- مهر 1402 5
- شهریور 1402 3
- مرداد 1402 8
- تیر 1402 11
- خرداد 1402 8
- اردیبهشت 1402 5
- فروردین 1402 5
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 3
- مرداد 1401 2
- خرداد 1401 2
- اردیبهشت 1401 3
- فروردین 1401 4
- اسفند 1400 2
- آذر 1400 1
- شهریور 1400 2
- مرداد 1400 3
- خرداد 1400 5
- اردیبهشت 1400 1
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 4
- بهمن 1399 3
- دی 1399 6
- آذر 1399 2
- آبان 1399 2
- مهر 1399 4
- شهریور 1399 3
- مرداد 1399 5
- تیر 1399 5
- خرداد 1399 3
- اردیبهشت 1399 16
- فروردین 1399 6
- اسفند 1398 11
- بهمن 1398 10
- دی 1398 11
- آذر 1398 9
- آبان 1398 7
- مهر 1398 17
- شهریور 1398 7
- مرداد 1398 5
- تیر 1398 31
- خرداد 1398 23
- اردیبهشت 1398 10
- فروردین 1398 16
- اسفند 1397 3
- بهمن 1397 3
- دی 1397 9
- مهر 1397 3
- شهریور 1397 4
- مرداد 1397 3
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 5
- اردیبهشت 1397 4
- فروردین 1397 5
- اسفند 1396 16
- بهمن 1396 7
- دی 1396 12
- آذر 1396 25
- آبان 1396 11
- مهر 1396 7
- شهریور 1396 11
- مرداد 1396 10
- تیر 1396 19
- خرداد 1396 41
- اردیبهشت 1396 31
- فروردین 1396 20
- اسفند 1395 25
- بهمن 1395 35
- دی 1395 38
- آذر 1395 57
- آبان 1395 61
- مهر 1395 74
- شهریور 1395 142
- مرداد 1395 69
- تیر 1395 99
- خرداد 1395 102
- اردیبهشت 1395 77
- فروردین 1395 87
- اسفند 1394 86
- بهمن 1394 73
- دی 1394 103
- آذر 1394 85
- آبان 1394 61
- مهر 1394 52
- شهریور 1394 69
- مرداد 1394 63
- تیر 1394 64
- خرداد 1394 67
- اردیبهشت 1394 35
- فروردین 1394 51
- اسفند 1393 50
- بهمن 1393 57
- دی 1393 37
- آذر 1393 31
- آبان 1393 39
- مهر 1393 34
- مرداد 1393 1
جستجو
آمار : 1886261 بازدید
Powered by Blogsky
نیجریه ست دیگه، پاریس که نیست!
رفقایی که عکس برج ایفل و شهر عشاق پاریس رو میذاشتین جای عکس پروفایلتون، کجایین که فاجعه ای عظیم تر در نیجریه رخ داده! البته شاید حق با شما باشه، نیجریه همیشه خرابه بوده، خیابونی برای عشاق نداشته، حق با شماست، کشته شدن مسلمینی که رخت و لباس های آنچنانی به تن نداشتن که غصه نداره... اصلا حق دارین، نیجریه ست خب، پاریس که نیست. من برای فاجعه ی پاریس ناراحت شدم، بغض کردم، ولی برای مظلومیت مردم نیجریه های های گریه کردم.اصلا نه برای مردم نیجریه، برای این همه سکوت مردم کشورم، برای این همه تبعیض، برای این همه کوته نگری غصه خوردم... و همچنان و تا ابد من یک ایرانیم.
+ اندکی تامل باید، اندکی تامل
مگهان
1394/09/23 ساعت 21:58
درود بانو... من هم به فکر رفتم...
:) درود به شما
ربطی به امن بودن و نبودن نداره!
نیجریه جذابیت بصری نداره دیگه :|
آفرین سیاهن اصن یه جورین:|
آدم خوشش نمیاد واسه اینا غصه بخوره خب
نیجریه برج نداره خب !!! :دی
اگه یه نفر تو فلسطین میمرد تیتر اول خبرا بود
بابا مگی جون نیجریه م یکی مثه میانمار(200نفرو زنده زنده کباب کردن) وقتی این خبرو شنیدم 3روز واقعااا باتمام وجود درد کشیدم از درد اون مردم کسی جیکش درومد ایت العظمی نطقی فرمودن خیییر
شایان به ذکره که 2000 نفر از فلسطین اشغالی به نیروهای داعش پیوستن اصن میدونستی بیشتر این فلسطینیا وهابین من اصن حرفم این نیس نسبت به ظلم بی تفاوت باشیم یا بگیم ب جهنم حرف من اینه فلسطینو گندش کردن وقتی دم از حکومت علوی میزنیم باید پایبند این حرف حضرت علی هم باشیم اگر خلخال از پای پیرزن یهودی کشیدند اگر مسلمانی ازین غم بمیرد عیبی بر او نیست ....واقعا انسانی با این عمق تعهد و انسانیت نمیتونم درک کنم
سهلاااااام!!!
کامنت پست بعدیو بستی مجبورم اینجا بنویسم میفهمی مجبوررررررررممممممممممممم!!!
درخوصوص کوچه علی چپ لازم ب ذکره ک کوچه ایه که همه همدیگرو اون تو میبینن!
تو توی علی چپ من چیکار میکنی برو تو علی چپ خودتون اصن!
نیجریه در امن و امان بوده؟ این حرفت جوری عجیب بود که لازم دیدم یه سرچ بزنم. از سال 1953 نیجریه مشکلات اساسی داشته. 1966 3.1 میلیون نفر توش قتل عام میشن! (معادل یک چهارپ جمعیت کشور)و مرگ و میر از اون موقع بوده و شورش و انقلاب و.... سال 2009 باز جهاد اسلامی صادر شد و گروهگ تروریستی شکل گرفت که معروف ترینش همین بوکوحرام هست که اتوبوس دختربچه مدرسه ای میدزده و توی مدارس بمب گذاری میکنه و مجموعا این گروهک ها تا الان به طور تخمینی 15000 نفر رو کشتن و 1 میلیون نفر رو بی خانمان کردن. نیجریه صادرکننده ی تروریست هم هست که به کامرون و چاد و نیجر هم گروهک می فرسته.
خلاصه که نیجریه اگه از افغانستان بدتر نباشه (که من میگم هست) بهتر هم نیست.
منم رفتم یه سرچی کردما:|
ولی عین فلسطین نبوده بوده؟:| :دی
دهه
ایش... نامرد:|
حرفت درسته اما خب این طبیعت آدمیزاده؛ تنها راهش همینه که میگی: خودمونو عادت بدیم به شنیدن؛ یا به قول مرحوم شریعتی: عادت کنیم به عادت نکردن...
نظر منم که میدونی :)
اوم، حدس میزنم:)
یادم نیست کی بود اما می‌گفت که توی کشورایی مثل افغانستان و پاکستان و عراق و سوریه و همین نیجریه و باقی کشورای این تیپی (و حتی ایران دهه 60) از بس این اتفاقات افتاده دیگه افکار عمومی عادت کرده و واکنش خاصی نشون نمیده اما کافیه یه حادثه‌ای یک دهم همین موضوع توی فلان کشور اروپایی بیفته... حتی تیراندازی توی آمریکا هم به قدری تکراری شده اونم دیگه کسی رو حساس نمی‌کنه؛ تقصیر مردم ما نیست، همه دنیا این جوری‌ان؛ مثل وقتی که نشستی توی رستوران اما صدای اون همه قاشق و چنگال رو نمی‌شنوی اما توی یه مهمونی رودربایستی‌دار، صدای برخورد خیلی آروم چاقو به زیردستی رو می‌شنوی، چون به صدای اون چاقو توی اون مهمونی عادت نداری؛ همون فرانسه هم اگه به جای چند روز، چند ماه درگیر بود دیگه کسی پیگیر اخبارش نمی‌شد و عکس پروفایلی تغییر نمی‌کرد... مثل افغانستانی که یک عمره هر روز یه گوشه‌اش یه بمبی منفجر می‌شه و کسی تحویلش نمی‌گیره
موافقم باهات ولی نظر من اینه که انسانیت حکم میکنه ما صدای هر انفجاری رو بشنویم، نیجریه کشوری نیست که عادت داشته باشه به این ماجرا
نیجریه نیجریه ست، افغانستان و فلسطین که نیست...
در هرحال من همچنان معتقدم ما باید همیشه بشنویم، شخصا هربار بشنوم یه تیراندازی دیگه شده و یه سیاه پوست دیگه مرده عصبی تر و جری تر میشم که چرا واقعا؟
نظر من اینه که باید به همه چیز حساس باشیم، متوجه حرفت شدم و باز میگم نیجریه در امن و امان بوده به نظرم یهو این بلاها سرش اومده
دسمال کاغذی کم آوردی من یه دونه دستمال در حد نو دارم خواستی بگو بت بدم! :
تیریپای ایدالیستی ففط تو کتابا و مال شاعراست. تو دنیای واقعی جایی نداره
خون آدما یک رنگ نیست . تا بوده همین بوده. از ایران خودمون بگیر تا همه جای دنیا. ارزش آدما به پول و مکنتشونه. همین. قبول داشته باشی یا نه این قانون طبیعته:
:((
متاسفانه اخبار رو پیگیر نبودم ولی باهات موافقم
نرم نرم بخونم یعنی چه جوری؟ مشکلمو خوندی تو وبلاگم؟
آره آب انار. انارو دون کن بریز تو مخلوط کن. اگه حوصله داشتی بعدش صافش کن. غوغا می کنه!
ای بابا. الان قانون قدرتمندان سلاخ اینه: کشتار رو روی مسلمونا آزمایش کنید. هیچی نمیشه. مگه میانمار خیلی وضعشون خوبه؟ تو خیابون راه میرن مسلمون آتیش میزنن. آخرشم رهبرشون جایزه ی صلح نوبل رو می گیره. کی به کیه؟؟؟؟
درود دختر رشتی
چگونه است وقتی یه پسر متاهلی با یه دختر مجردی که منتظر خواهرشه..پیگیر برنامه زبان باشه؟..
شاید از بس دختر و پسره مجرد اطرافت دیدی که بعده متاهلی دگرگون شدن، برات غیرعادی بود رفتار مرد حافظه..
متوجه حرفتون نشدم:|
البته درود :)
یه کتاب هست black swan نویسندش نسیم طالبه. کتاب خوبیه که یه قسمتش مربوط هست به موضوع. خودش دوران جنگ داخلی لبنان اونجا زندگی می کرده، میگه اون زمان یه کودکی توی ایتالیا چند روز توی یه سوراخی گیر کرده بود و خیلی توی رسانه ها پخش شده بود. می گفت اطرافیانم( اونایی که توی لبنان بودن) با یه دل آشوبی خاصی خبراش رو پیگیری می کردن جوری که اخبار بمب گذاری خیابون بغلی رو فراموش کرده بودن، وقتی بچه رو درآوردن همه در حد جشن شاد شدن و کسی یادش نبود همون روز چند تا بچه لبنانی مردن! خلاصه توضیح میده که بعضی چیزا وقتی عادی شدن، حتی واسه خود مردم هم ممکنه کمرنگ شه.
+ من مطلب پاریس در آتش به اشتراک نذاشتم ولی حق میدم اگه برای ملت تازگی داشته در مقایسه نیجریه که هر روز همین اوضاعه و هر روز یا مسلمونا مسیحیا رو می کشن یا برعکس. فاجعه پاریس یه بار بود و بی سابقه، پخش شدنش بین مردم منطقی بوده ولی اگه قرار باشه واسه نیجریه و بقیه ی کشورهای مشابه هر روز مطلب بذارن هر روز باید عزا باشه.
+های های گریه کردی؟! اغراق نیست یه کم؟ شاید کرده باشی البته من قضاوت نمی کنم :D
خیلی جالب بود اونی که تعریف کردی...
من واقعا گریه کردم، دلمم پر بود البته ولی واقعا از حس اینکه یه سری مفلوک! مفلوکتر شدن تنم لرزید.
بی اغراق هوم
+ اگه شد اون کتاب بلک سوانم می خونم یه روزی:دی